bugün

insanı gerçekten güldüren anılardır.
hayat iyisiyle kötüsüyle bizimdir. acı verenler hariç diğerlerini hatırlayıp mutlu olmak gerekir.
güldüren anılardır.
keşke bende de aynı etkiyi yaratsa dediğim durum. ben hatırladığımda unutmak için beynimi yumrukluyorum. mutlu olan varsa ciddi anlamda saygı duyar takdir ederim.
mutlu olmak degildir. olsa olsa bir tebessum ve ic gecirme seklinde cuku bulabilir insanda. hani soyle bir tepki olmaz;
"aaa, ne guzel rezil olmusum bak goruyo musun." oyle bi dunya yok.
sanki o anları şu an başka biri yaşıyor da biz, götümüz rahat,o kişiyi izliyormuşuz gibi hissettiren durumdur. Güzeldir. iyiki rezil olmuşum,iyi ki o sırada sümüklerim patlama yaşamış,iyi ki hocam dahil herkes görüp gülmüş,iyi ki şu an o anı yaşamıyorum lan.