bugün

yüzün dümmmdüz serbest bırakıldığında aldığı halin öfkeli, bıkkın vs. görünmesidir. bu durumdan muzdarip şahıslar yöneltilen sorulara sık sık "benim yüzüm öyle." minvalinde cevaplar verirler.

ayrıca canım anam öfkeli versiyonunun başarılı bir örneğidir. az korkmadım küçükken ne yaptım da kızdı acaba diye.

annem -temsili-:
görsel
yüz kaslarının serbest bırakıldığında bile kişinin gerginmiş, kızgınmış gibi gözüktüğü yüz şekli. Ben de böyleyim.

Bu yüzden insanlar hep bişeylere kızıyormuşum, bazen de ağlıyormuşum falan sanıyorlar yan profilden falan bakınca.

Annem bile hala tanıyamadı beni. Bir şey düşünüyorum odaklanıp, annem ne düşünüyorsun öyle sinirli sinirli diyor. Anlamıyor. Her seferinde öyle sanıyor.

Mesela, bi toplantıda sakince önüme bakıp konuşulanları dinlerken patronum konuşmasını bölüp herkesin ortasında bana ne oldu bendekalanlar neye böyle kızdın demişti, çok şaşırmıştım.

Bir kere derste telefonumla ilgilenirken hoca bana soru sormuştu, birden kafamı kaldırıp cevap veremeyeceğimi söyledim. Yanımda oturan kankam, kanka ne biçim baktın hocaya, sana bi daha soru sormaz heralde dedi.

işyerinde arkadaşlarım, başlarda yüz ifadenden dolayı sana söylediğimiz her şey seni sinirlendiriyor zannediyorduk dedi. Hatta toplantıda mesai arkadaşım bendekalanların yüz ifadesi öyle ama kızgın falan olmuyor çoğunlukla, biz de öyle sanıyorduk dedi patrona.

Önümde bir şey varsa ve onla ilgileniyorsam kardeşim sık sık bana ağlayıp ağlamadığımı sorup, yaklaşıp gözlerime bakar.

Biriyle tartıştığımda, başkası söylese o kadar da sinirlenmeyecekleri şeyler artık yüz ifademin kışkırtıcılığından mıdır nedir onları çileden çıkarıyor. Bazen garezleri bana mı diye üzülüyorum ama belki bununla ilgisi vardır. Tartışmalarım bazen çok kötü bitebiliyor.

Değişik bi durum.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar