bugün

ızdırap ve elem dolu geçecek olan bir günün başlangıcıdır. sevişen çiftlerin, kahvaltı için plan yapan insanların, uyumanın verdiği huzuru yaşayan insanların varlığından haberdar olduğunuz sürece geçmeyecek olan iş günüdür.
Tatil gününde okula gitmek gibidir.
herkes uyur, sokaklar bomboştur, kahvaltı yapacak açık bir yer bile yoktur. bare çay içeyimde mideme sıcak bir şey girsin diye çaycıda pazar tatiline çıkmıstır. böyledir pazar çalışmak.
iyi tarafları:
Trafik sıkışıklığı yoktur,
insan kalabalığı ve gürültüsü yoktur.
insanlar tersine giderken ben Mersin'e gidiyorum havası verir.
belki sınav gözetmenliği için filan olabilir gayet.
Sıcak havada mont giymek gibi bişeydir.
koyar adama.
ama iş bu ne yapacaksın.
ağlamak istediğim eylemdir. neyse, ben hazırlanayım da, geç kalmayayım.
(bkz: ben mi gideyim)
hizmet sektöründe çalışan insanların " -meli -malı" larından biri. içinde benimde bulunduğum bu kesim maalesef pazar,bayram,zart zurt demeden işe gider mal gibi çalışır üç kuruş para kazanır ayın ikinci haftası para biter kalan zaman diliminde götünü tuta tuta gezer. yani özetle yazık lan bize
10 ay boyunca sadece cumartesi ve pazar çalışmıştım. öğrencilik işte. arkadaşlarım konserlere sinemalara giderken ben 200 veletle uğraşırdım. hey gidi günler.
uykuyu mumla aramaktır. uykuyu özlemektir. uykunun değerini bilmektir. "u" ile başlayıp "u" ile biten kelimeler kullanmaktır. "uyku" gibi.....işte böyle sıyırmaya neden olur.
pazar gününü pazartesi sanıp okula gidildiginde okulda kimse olmadıgını görüp eve şarkı söyleye söyleye gelmeyi çagrıştırdı bana.
(bkz: işte bunlar hep kapitalizm)
Bombok bir durumdur.
ekmek parası.
Öglene kadar yatan insanlara inat sabahın erken saatlerinde işe giden koca yürekli insanlardır.

Edit: öğlene kadar yatanlar kısmındayım ben fazla şey etmeyin.
Fakirlerin yapacağı eylemdir.
Ben uçakta g20 zirvesine gidiyorum sırf geleceğiniz için la kıymet bilin.
Neyseki pazar sabahı işten donuyor olacağım, ucuz yırttım.
amele olmasan da işe gidiliyor, hatta sabahlanıyor bile. nedir? iş beklemez.
Ne kadar can sıksa bile, pazartesi evde olacağını hatırlatır ve haftaya salıdan başlarsınız.
bir aşçı geleneğidir.