bugün

-vurgu "şiddetle"de.-

her şey güzel başlar. güzel bir gece, güzel bir kadın, güzel bir içki, güzel bir kafa. ardından güzel bir ev, temiz, yeni yıkanmış çarşafın serili olduğu güzel bir yatak.
aklındaki tek düşünce "bu çarşafları bugün buraya birinin geleceğini bildiği için mi serdi?", "işe" koyulursun. uzandığın yumuşacık yatakta hayatının en rahat anlarından birini yaşadığın sırada olaylar gelişir.
aklından geçmesi muhtemel bir eski sevgilinin bile keyfini kaçıramayacağına inanmaya başladığın anda, sınırlar gelir. yatakta olmaması gereken ve ne yazık ki varlıklarının kadınlığın şanından sayıldığı birkaç "küçük" sınır.
tüm gece şehvetli şehvetli göz süzmüş kadını karşında bir anda, "ışıkları kapatalım", "arkadan olmaz", "oral mı? iğrenç" diyen bir kıza dönüşmüş bulursun. koyduğu sınırlara namusu gibi tapan bu kızla ne yapacaksın?

çekip gitmek olmaz tabi. önce iknaya girişilir, değiyorsa eğer. değmediği takdirde bir zorunluluğa dönüşen "iş"ini halleder, çıkarsın yataktan. birlikte uyumak için çok sınır var aranızda. yaklaşamazsın.

karşı çıkılmasını anlıyorum da, "şiddetle" karşı çıkılması, konu açıldığında aniden sinire kesilmesi ve oral sekse dünyanın en iğrenç, en düşük, en beter şeyi gibi bakılması, beni ziyadesiyle üzüyor. içinden geldiği gibi davranamayıp seksi de hisleriyle yapmayı beceremeyen insanlara acıyorum. ve bir kez olsun istedikleri gibi davranabildikleri, insanların ne diyeceğini umursamadan hareket edebildikleri anı görmek için şu dünyada veremeyeceğim hiçbir şey yok.
oral seks olmazsa olmaz değildir bir ilişkide. insanlar birbirlerinin sınırlarına saygı duymalı, iğreniyor olamaz mı? aynı şeyi bir erkekte hissedebilir.
doğrudan işi bitirmek istiyordur ama ön sevişmeye karşı değilse bir nebze kabul edilebilir kanımca.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar