bugün

lise zamanlarının vaz geçilmez kurnazlığı.

ortaokul boyunca hep taktir almışsınızdır ve ailenizin de en düşük beklentisi taktir olmuştur. bırakın belge almamayı, teşekkür belgesine bile tahammüleri yoktur. tabi zaman geçer, orta okul biter lise başlar. lisedeki dersler, ortaokulldaki derslere sadece isim olarak benzemektedir. içerik ve işleniş detaylı ve zor hale gelmiştir. ve öğrenci ilk önce taktir için yırtınır, baktı ki olmayacak teşekküre yönelir. fakat dönemin ortalarına doğru teşekkürün de uzak bir hayal olduğunu anladığı an tek hedef artık onur belgesidir. onur belgesi vermekteki mantık devamsız öğrenci profili olduğu için bu belgeyi almak pek de zor değildir. derslerle alakasız bir onurdur bu.

sonunda çalışılır, çabalanır bu belgeye sahip olunur. biraz da taktir belgesiyle renksel benzerliğinden dolayı, özellikle babaanne, anneanne, dede gibi bir dolu akraba kandırılıp harçlıklar alınır. ama babanın bu kurnazlığı yeme ihtimali çok düşüktür. o yüzden dalgın bir anı gözetilip uzaktan şöyle bir belge gösterilir. dalgın anına denk gelmişseniz babanızı da ekarte etmişsiniz demektir. tebrikler.

sadece belge alıp almamayla başarı ölçen bir sistem için çok da gerekli bir kurnazlıktır. bunu yapmış ve yapacak olan arkadaşlara selamlar.
(bkz: onur belge) serbest çağrışım.
takdir belgesi almayan öğrenciyede onur belgesi verileceği adaletli zaman geldiğinde uygulanabilecek yöntemdir.
Onur belgesi önemlidir. Sicili işleyen bir yanı var takdirden önemlidir. Evet.