on birinci nesil yazarların canı cehenneme

dün akşam saatlerinde sarışın bi kızın dilinden dökülen cümelelerdir.

alsanacak a gidiyordum arabamla.. arkadaşın doğum günü vardı.. lemana bekleniyordum.. e şimdi para bok olduğu için hesabı da bana kitleyecekler diye biraz da kırmızı başlıklı kız gbi gidiyordum. basmanenin ordaki ışıklarda durdum sağa dönüp kordon yoluna sapacaktım.. ancak ne duyayım. kırmızıda hemen yanımda duran arabada sarışın bi kız on birinci nesil yazarlara bi sövüyor, bi sövüyor.. sürekli küfüreden ben bile tiksindim.

indim arabada, elimde bi haydar (sopa)... ulan dedim, benim de on birinci nesil arkadaşlarım var. ne diye sövüyordun dedim..

sen de mi on birinci nesilsin ? dedi.

hayır, ben dokuzuncu nesilim, keşke on bir olabilseydim dedim..

tabi ağlamışım o ara.. olayın devamını hatırlamıyorum, sanırsm o sopayla kafana darbe yedim.

6.nesilden sonrasının canı cehennemedir efendim. kediler, köpekler kovalasın hepinizi gece ıssız sokakta.

Önceden de 9. nesildim kapattım hesabımı. şimdide 11. nesilim ayıp ama.

bir kişi üzülüp ağlatılmışsa teselli edilmelidir. ağlayan bir kız ise mutlaka gönlü alınmalıdır.