bugün

Yunanistandaki olayların nedeninin öldürülen bir genç olduğunu sananların, sistem değil kişiler üzerinden düşünenlerin garip yakınması.
polis kursunu ile ölen bir kişi uğruna yunan gençlerinin ülkeyi nasıl ayaga kaldırdığını gördüğümüzde, ülkemiz halkının nasıl pasifleştirildiğini görememekten daha az vahim olan durumdur. adamlar bir kişiye sahip çıkıyor, bizde her yıl onlarca genç hiç yere polis kursunu ile ölüyor, çıt yok.
sonrasında, ülkesinde her yıl birsürü genci polis kursunu ile ölen basbakanımız ölen gence üzüntüsünü dile getirmek icin yunan başbakanını arıyor. şaka gibi, sen ilk önce ülkende ölenlere üzül, durumu degiştirmek için birşeyler yap.
şehitlerimize gelince: bu kahramanları başbakan unutuyor, komutanları golf oynayarak karşılıyor.. ama bizler de yunan gençlerini örnek alarak ülkeyi ayağa kaldıramıyorsak, işte o zaman gercekten ölmüş oluyorlar. onlar vatan ugruna ölüyor, biz klavye aşındırıyoruz maalesef.
bu arada turkiye'yi ırak savaşına sokmak için çaba sarfeden, ancak bu kararlılığı meclisten dönen sayın recep tayyip erdogan unutulmasın. eger hala ona oy veriyorsak, sehitlere üzülmek yersiz geliyor bana, zira savaşa girseydik kaç canımız daha şehit olacaktı sizce başkasının anlamsız savaşı ugruna?
elmalarla armutları aynı ağacın üzerinde arayanların, iki elmadan birisini armut niyetine yemesi. kısacası demagojinin tillahının yapılması sonucu ortaya çıkan, garip çığırış. öncelikle meyvelerimizi birbirinden ayıralım dostlar. birincisi, alexis bir asker değildir ve fiilen işi "savaşmak" da olmadığından ve dolayısıyla silahsız masum bir sivil olduğundan ötürü öldürülmesi bambaşka bir olaydır. bir askerin savaşırken, şehit düşmesi ise bambaşka. ikincisi, yunanistan'daki mesele bütünüyle alexis'in ölümü yüzünden ortaya çıkan bir durum da değildir. yıllardır daha da kötüye giden ekonomi, işsizlik, öğrencilerin giderek daha kötü şartlarda okumak zorunda olmaları, sürekli tırmanan polis şiddeti gibi bir dolu sebebi vardır çıkan olayların. yani aslında verilen tepkinin yalnızca alexis'le de ilgisi yoktur. alexis, bir insanlık ayıbının acı bir sembolü olmuştur sadece.

aslında bu kadar anlamsız bir ifade üzerinde tartışmaya gerek dahi olmamalı. "ölen bir yunan" kavramı bile, söz konusu ifadenin altındaki düşünce yapısını gözler önüne seriyor. hani elin yunanı ölmüş, yunan bu. insan bile değil neticede.
alakalı, alakasız her konuda şehitlerimizin adının kullanıldığını düşündüren cümle. rahat bırakın çocuklarımızı! bir insan hem yunanlı çocuk için, hem şehitleri için üzülemez mi?
(bkz: Sivil)
(bkz: asker)