okulun son senesi olduğunu anlamak

üzücü bir durumdur aslında. 3 sene okula sabahın köründe küfür ederek gidilmiştir. Ama bir anda son kez okulun ilk günü olduğunu, arkadaşlarından kopacağını anlar insan. O seneden sonra herkes kendini yolunu çizip ayrılacaktır. Çoğu aşkta üniversite sınavından sonra ayrı şehirlerin kazanılmasıyla bitecektir...

üniversitede (okul sayarsak) üzüntü ve mutluluğu (rahatlama daha doğru olur) bir arada yaşatan hede.

bir yandan bitsin bir yandan sonsuza kadar sürsün istenilen senedir.

çok iğrenç bir duygudur.

3 yıl boyunca her gun "bugün gitmesek bişey olmaz oğlum bigunden" diyip okula gidilmemiştir ama okulun bitmesine yakın o son günlerde iyice koyar bu durum efendim.
bizim için bu durum şu şekilde nüksetti:
mavi koltuğumuza kıvrılıp 10 bölüm ard arda Flashforwerd izlemek, acıkınca yemek yapmaya üşenip çiğköfte söylemek, 5 dakika çalışıp hemen kapanan televizyonda eurovision izlemeye çalışmak, plazma kiralayıp film günleri düzenlemek, evden çıkan 3 lağım faresi ile başetmek, yılbaşında evde 30 kişi kalmak, pazar sabahı 10 da pazara gitmek için saat kurmak,24 senasına sinemaya gitmek ama çıkışta eve gidene kadar korkudan ve soğuktan ölümle yüzyğze gelmek...
özlicem işte dahası var mı, bitmese.