bugün

lisenin ilk gününde üst sınıflardan voleybol oynayan kızlardan biri kafama smaç basmıştı. gerçekten lise hayatıma yakışır bir başlangıçtı.
O gün annem hastanedeydi. Yanımda sadece babam olduğu için beslenme çantam iyi hazırlanmış bir yemek ile değil bakkaldan alınmış abur cuburlar ile doluydu.
Saçımı iki yandan babam topladığı için yamuk yumuk gözüküyordu. Bundan dolayı o gün tek isteğim annemin bir an önce yanımıza gelmesiydi.
Annem yanımda olmadığı için çok ağlamıştım işte o an bu hayatta yalnız olduğumu anladım..
kendini tanıtma saçmalığı. sanki yirmi saniye sonra unutmayacaklar.
Sıra arkadaşımla -kendisi şimdi en yakın arkadaşımdır- isimlerimiz aynı olduğundan ötürü onun annesi seslendiğinde ben benim annem seslendiğinde o bakardı tabi ilk gün sersemliği o kafayla ne olduğunu daha anlamadan öğretmenimiz velilerimizi dışarı çıkarmıştı.
hocama bro demişliğim var kdkekxoks.
Bizim hoca yanılmıyorsam resim çizmemizi istemişti. ben de yapamamıştım onu. sonra annem yanıma geldi. Annem geldi yanıma. Ben de biraz sonra anne yapamadım diye ağlamıştım.