okul bahcesine bakan ev

sabahın köründe uykunun en güzel yerinde mozart zil sesiyle yataktan fırlamak;40 dk da bir Allah ne verdiyse akşama kadar zilin tekrar etmesi.okuldan çıkarken öğrencilerin çıkış kapısına hücum ederek çıkması sonucu dışardan gelen garip sesler ama en güzeli istiklal marşı ve daha niceleri...

istiklal marşı'mız okunurken camın önünde toplanan insanlar oluşur.öyle yani. *

(bkz: evin sınıfı görmesi)
(bkz: annenin camdan izlemesi) * *

bahsi geçen okul liseyse apayrı bir olaydır.sizi en güzel çağlarınızın nasıl da geçtiğine iter her sabah.bahçede dolanan çiftlere gruplara bakarsınız.ayrı bir hüzündür bu.hem iyiki yaşamışım dersiniz hem de zamanı evirip çevirmek içinizde delicesine.

kesinlikle berbat bir durumdur. Öyle ki her zil çalışında sinirleriniz bozulur,siz her yıl daha da büyür olgunlaşırsınız ama o okulun öğrencileri hep küçüktür,dolayısıyla mütemadiyen yaşlandığınızı hisseder durusunuz.

haftasonları ve okulun tatil olduğu günlerde de çalan şuursuz okul zilinin, her seferinde sinirleri bozduğu, yaşanma oranı her geçen gün düşen evdir.

lisenin arka bahçesinde kim kimi götürüyor görmek.

okulun, çenesi düşük bir müdürü varsa lakin, pazartesi ve cuma günleri uzun ve bir yere varmayan konuşmalar dinlemektir.