bugün

klavyeyi gözyaşlarıyla sulamaya meyilli yazar söylemi. " ah, bir sübjektif yazabilsem, var mı benden dertlisi ?" olarak çevrilebilir.
sözlükle dertleşen yazar nidası.
18 yaşında hayatın binbir sillesini yemiş sadece hayattan olsa ummadığı kişiler tarafından yediği kazıklar , öss stresi , okul sınavları , aşk meşk olaylarının söylettirdiği rahatlamamıza da bi o kadar vesile olan 3 harflik kelime...ama bu aşk meşk olayları 3 harfle kalmaz...uzayabildiği kadar uzayan sonu olmayan offlardır..
bir dertli yazar nidasıdır...

söz konusu yazar kişi dertlidir ve etrafında derdini paylaşabileceği insanlar yoktur yada zaten insanlarla dedini paylaşan biri değildir. bunun üstüne açar sözlüğü bir "ooff" çeker ve başlar yazmaya en acılısından...

yazmak da iyi gelir. hele ki yazdıklarının şukela aldığını görmesi daha bir iyi gelir. "insanlar beni anlıyor" der kendi kendine salakça...

tabi bu eylemi gerçekleştirirken sol frame'i güzin abla köşesine çevirmek suretiyle sözlüğün içine de etmektedir. ne yapalımdır, sözlüktür bu, babadır, dert babasıdır, moderasyon kusurumuza bakmasındır...
canı sıkılan ve bunu sözlükle paylaşan sıkılmış insan sözü. içip güzelleşen, bir yandan da sözlükte takılan bir insan sözü olması da muhtemeldir.
(bkz: hazin kayibimiz agri dagi)
zimbabwe'den gelen, dertleşmek için sadece sözlüğü ortam belleyen yazarımsıların ağıdını yakarken kullandığı söz ebleklerinden bir tanesi.