bugün

gündüzleri belki göz alıcı hatta sevimli veya havalı gelirken geceleri bir yaratığa dönüşen posterdir.

türkan şoray posteriyle akşamdan beridir bakışıyoruz belirli aralıklarla.
sanki gözlerinde bir şey var, bak bak sanki bana bir şey anlatmak istiyor gibi.

artık bakmak istemiyorum ancak postere o kadar yaklaşmaktan da hoşlanacağımı sanmıyorum. gündüz aman boşver altı üstü poster derken gece olduğunda "cinşeytanüçharfliposter... poster... poster!" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

üstünde göz olan posterlerden uzak durun. hareket etmiş olamaz kesinlikle hayır. bakma bana poster, allahın cezası.
gece uyandiginda hafif isikla aydinlanan ve insani korkutan posterdir.

'oooo behlul, sen mi geldin yigenim.'
çocukluğunda açık bırakılan kapıya aralıksız bakıp kafasını uzatan birşeylerin olduğunu düşünüp korkan insanla katiyen biraraya gelmemesi gerekir o posterden korkan insanın. çocukluğunda ama yahu?