bugün

-istendiği gibi davranmayan çocuk için annenin içinden sorduğu sorudur.
-öğrencisinin sorusuyla cebelleşip soruyu çözemeyen hocanın sorduğu sorudur.
-hiç anlamadığı halde bozulmuş bir bilgisayarı yapmaya çalışan gencin sorduğu sorudur.
-otobüs camını açamayan yüzü kızarmış adamın sorduğu sorudur.
-aracıyla yolda kalmış bayanın imdadına yetişen erkeğin sorduğu sorudur.
-sevgilinin yapmaya kalkıştığı yemeği yapamaması sonucu sorduğu sorudur.
kısacası umutsuzluk belirten bir sorudur.
bana babamı ve babamın 'benim elimden her iş gelir' tavrını hatırlatan cümle.
yıllardan 2005 filan babam bozuk olduğunu iddia ettiği laptop şarjını açıp bızıklamaya* başlar*.

--spoiler--
sadece sarjın ışığı çalışmıyodu yav alet şarj ediyodu mk.
--spoiler--

herneyse...bir süre sonra orayı burayı tornavidayla dürtükledikten sonra aletten kıvılcım çıkar ve babamın tepkisi aynen dumur ve kendinden emin bir bi şekilde niye olmadı ki bu olur.* yok iki dürtmeyle kendini apollo 11 mühendisi filan sanması hasta ediyor beni.
(bkz: her seyi tamir edebilecegini sanan baba modeli)