bugün

insanın ne kadar acayip bi varlık olduğunu gösteren durumdur herhalde.
ben mi öldürdüm, ben istedim de mi öldü diye sorulur ister istemez. saçma tabii ki ama işte insan psikolojisi.
garip bir psikolojidir.berbat ötesi.
gözlerinin badem saçlarının sırma olması durumuna yaklaşmadan bir adım öncesidir.
yaşarken iyi davranılmadığı için duyulan vicdan azabıyla birlikte ölünce kişinin iyi özelliklerinin tek tek keşfedilmesi insanı mahveder.
(bkz: kör ölür badem gözlü olur)
kötü bir psikolojidir.
yakın arkadaşımın başına gelen de bir hadisedir.
ne kendini suçlamak lazımdır nede pişmanlık..
Saçma bir insan psikolojisidir.

Ve yalnız kalmaktır, nefret ettiğiniz kişi düşmanınızdır ve onunla mücadele edersiniz ve bir gün o ölürse yalnız kalırsınız ,duyulan suçluluk yalnızlık korkusudur.
ne dertlencem ya banane essek ölecek, ters dönecekte siki günes görecek bunun da tasası bana düsecek. nefret cok güclü bir duygudur hatta en az ölüm kadar.
Sağlığında nefret ediliyorsa ölümünün bu nefreti kaldırmasının anlamsız olduğu saçma bir ruh halidir.