müzik dinlemek varken şiir okuyan insan

nostalji adına zaman zaman yapmasında sakınca olmasa da, bunu sürekli hale getirirse çağdışı olduğunu kanıtlayacak olan insandır. yüzyıllar önce insanların müzik dinlemesi haliyle biraz daha zordu. sadece canlı müzik vardı. o da böyle denyoca ortamlarda. ne bir taverna, ne bir bar... haliyle bu insanlar çoğu zaman müziğe açtı. bu açlıklarını şiirle kapatıyorlardı. çünkü şiir o devrin müziğiydi, ruhun gıdasıydı.

ama yüzyıllar sonra hala insanlar şiir okuyor. ne şiiri ya? istediğin anda, istediğin tarzda müziğe erişebiliyorsun artık. sikerim şiirini. şiir mi kaldı? bu sözde entelektüel bilinç yapısını bırakın artık, bırakın.

yemek varken ordövr yiyen insandır.

Dinlemek ve okumak arasındaki farkı bilen bir insandır.
Biri sizin ruhunuza seslenirken diğeri sizi düşündürtür. Şair şimdi burada ne diyor .
Biri her an her saniye varken (araba kullanırken,duşa girerken,yemek yaparken. ..) diğeri özel bir zamana mevcuttur.
Biri Buhranlı , sancılı süreçlerde içinize işlerken diğeri aramak istediklerinizi size verir.