bugün

gözlüğünü her çıkarışta akla hayale gelmeyecek yerlere bırakan, balık belleğine sahip olduğu için de gözlüğü en son terk ettiği noktayı zinhar hatırlamayan, evde ya da iş yerinde ne kadar insan varsa hepsini teyakkuza geçirip arama çalışmalarına dahil eden dörtgöz insan.

(bkz: otobiyografik entry ler)
her seferinde telefonla gözlüğü çaldırıp yerini bulmak isteyen insandır.

(bkz: mütemadiyen anahtar kaybeden insan)
kaybedilen eğer pahalı bir güneş gözlüğüyse çok içe oturur sanırsam.
8-14 yaş sürecinde 11 gözlük kaybeden kıran veya değiştirmek zorunda kalan ve de şimdilerde gözlük kullanmayacak kadar iyi görüş statüsüne ulaşmış insanla aynı kişidir.
gözlük sektörü bu kişiyle hep irtibat halindedir. gözlüğü bıraktığı yıl gözlükçüsüyle aşırı duygusal anlar yaşamıştır.
(bkz: aa bu benim lan)
eğer evde kaybedilmişse arama çalışmaları sonucu gözlüğün üstüne basıp o kırılma sesinden gözlüğünü tanıyan insandır.* *
kaybettiğini sanıp, çoğu kez kafasında bulması ile saflığını veya dikkatsizliğini defalarca kanıtlamış insandır.
*
(bkz: Beni tanıdılar sen kaç)***
bir de kaybetmeyip aniden ayağın altında beliren gözlükler vardır.. eğilmez denen, eğilse de düzelir denen titaium çerçeve, karate kamilin bıçakla horozu kesmesi gibi, ayağın altını öper, abi bırak da gidim, allan seversen....
hastaneye gidince göz doktoru dışında başka doktorları da görmesi gereken insan.
hemen her gün evin içinde "gözlüğümü gördünüz mü?" diye dolanırken gözlemlenebilecek, bıktırdığı hane halki tarafından cevap verilmeye bile tenezzül edilmeyen sempatik insandır.