bugün

Kapitalizmin esiri olmaktan kurtulamamak.
hangi çağda olduğunu dahi blimemesidir. modern çağı bırak post modern çağ biteli nice zaman oldu.
kendini tanrı sanmaya başlamasıdır.

puştmodern olarak adlandırdığım bu çağda yaşayacağıma keşke avcı toplayıcı bir kavimde yaşıyor olsaydım. zaten her bok tarım toplumuna geçmemizle başlayıverdi. o zamanlar hayatta kalmak belki zordu ama insanlar mutlak tanrı inancına sahip olmasa bile mutlak bir iyilik kavramına sahipti, en azından oturup nasıl daha iyi, daha ahlaklı olurum diye düşünen bilgeler vardı. şimdi bir tarafta tanrı vardır deyip iman edenler, bir tarafta yoktur deyip atomlarda moleküllerde ispat arayanlar söz konusu. bir tarafta allah deyip ölenler, bir tarafta önündeki düğmeye basarak masum,suçlu demeden milyonlarca insanı öldürme yetisine sahip olanlar. bir tarafta tanrının ya öleni kurtarmasını ya da öldüreni cezalandırmasını bekleyenler, bir tarafta boynuzsuz koç olup, boynuzludan hakkını alacağına inananlar.

diğer tarafta da ben!
(bkz: kendine yabancılaşma)

nasıl biri olduğu unutup nasıl biri olmalıya ilerlemesi.
her işini makinelere yaptırmak ve zekasını kullanmamaktır.

(bkz: teknoloji)
(bkz: tembellik)
Kapitalizmi birer kültür gibi yaşamalarıdır.