misafirlikte tuvaletin yerini soramamak

tam bir işkencedir. özellikle kalburüstü bir ev ise bu bahsedilen ev, kişi sadece kıvrANIR.
EV SAHiBi/SAHiBESi, "X BEY/BAYAN NEYiNiZ VAR?" DiYE SORDUĞUNDA, SADECE APTAL APTAL GÜLÜMSENiR. GERiSi GELMEZ.

iYiCE SIKIŞILIP ÇAKTIRMADAN EViN iÇiNDE TURLAR ATILMAYA BAŞLANDIĞINDA BANYODAKi KLOZET KULLANILIR. GÜRÜLTÜ ÇIKMASIN DiYE SiFON KULLANILMAZ. TEKRAR, GERi SALONA GELiNDiĞiNDE YAPILAN YANLIŞIN FARKINA VARILIR. EBEVEYN iLE EViN ÇOCUĞU TARTIŞMAKTADIR.

-NEDEN BANYODAKi KLOZETi KULLANDIN?
+ANNE, BEN KULLANMADIM YA.
-SUSS! ALLAH'IN CEZASI. AYNI YALAN!
+KULLANMADIM DiYORUM YA.

salonun ortasına sıçmakla sonuçlanabilecek utangaçlık sendromu.

koridora i$emekle onune gecilebilecek durum..

(bkz: lavabo)
(bkz: lavobo)

gayet dogal bir durumdur, insanin tabiatinda var hacet giderme durumu. cok rahat sekilde ifade edilmelidir.

(bkz: pardon sicacaktim da acaba hela ne tarafta)

insan gibi sordun da cevap vermedik mi?

tüm cesareti toplayıp 'lavabo ne tarafta' diye sorarsınız. ama acı olan birşey vardır ki, lavaboyla tuvalet aynı yerde değildir.