mesnevi 2271 2280

2271. görünüşümüz dâvacı adamların içi gibi gönlü kapkara, fakat dili şâşaalı!
2272. tanrı'dan onda ne bir koku var, ne bir eser. fakat dâvası şit'ten de ileri, âdem'den de!
2273. hattâ ona, şeytan bile kendisini göstermez. böyle olduğu halde o 'biz abdallardanız, hattâ daha ileriyiz' der durur.
2274. kendisini adam sansınlar diye dervişlerin bir hayli sözünü çalmış çırpmıştır.
2275. söz söylerken lâfı bayezid'den ziyade inceler, onu bile kusurlu bulur. halbuki onun içyüzünden yezid arlanır.
2276. gökyüzünün ekmeğinden, sofrasından nasipsizdir. hak, önüne bir kemik bile atmamıştır.
2277. o ise 'sofrayı yaydım, hakk'ın vekiliyim, halife oğluyum' diye bağırıp
durmaktadır.
2278. 'ey aşağılık sâf kişiler, gelin... gelin de ihsan keremimin sofrasından, kimse mâni olmaksızın yeyin' demektir.
2279. onlar da onun başına toplanırlar. nimet ve ihsan istedikçe yalancı şeyh 'yarın' der. fakat bir türlü o yarın gelip çatmaz.
2280. âdemoğlunun, az çok sırrı meydana çıkabilmek için uzun zamanlar lâzımdır.

devamı için:

(bkz: mesnevi 2281-2290)

bir önceki için: (bkz: mesnevi 2261-2270)