liseden ve üniversiteden arkadaşı olmayan insan

Beyinsiz ergen youtuberlar kadar değer görmez.

Sosyalleşmekte oldukça zorlanır.

(bkz: buyurun benim) sanirim hayata biraz erken başlamakla alakali bi durum millet kafelerde bilardo salonlarinda takilirken sen bi yerlerde çalişmak peşinde koşuyosundur. baya bildiğin tanimiyorum hatta... bazen yolda, markette taniyor beni eleman kiytirik naber ya falan diyor bozuntuyada vermiyorum iyi kardeş ya sen? falan diye geçiştiriyorum hatta çok enteresandir üst kat komşum lisede sınıf arkadaşimmiş anneme söylemiş biz senin oğlanla ayni siniftaydik diye... yada hafizam çok zayif (bkz: bilemiyorum altan)

istediğim lisede okuyamadım, kafam yetmedi. aslında yeterdi de ağır bir ergendim, ders çalışmadım. lisede kendim gibi birisini bulamadım. ilk merhaba dediğim kızla 2 yıl arkadaşlık yaptım sonra yeter diyip ilişkimi kestim. uyuzun
önde gideniydi onla geçirdiğim zamana üzülüyorum. sınıfta pek sevilmezdim, kavgalı olduğum koca bir sınıf vardı. neden kavga ettiğimi hatırlamıyorum... onlar benle etti galiba. son senemde stajda yakınlaştığım birisi arkadaşım oldu. aynı sınıftaydık ama yanında olduğumuz insanlar kavga edince biz de yakınlaşamamışız. yani liseden tek arkadaşım var, geç tanıştığıma çok üzülüyorum.

üniversite ise tam bir cadı kazanı. tanıştığım çoğu insan kafasız çıktı. beklentimi yüksek tuttuğumdan da değil. çok yordular. arkadaş dediğim insanlar bir elin parmağını geçmiyor. onların da kalıcı olmadığını hissediyorum.

arkadaş uğruna kendini feda eden ama feda olunmayan birisiyim. şans meselesi herhalde, oldukça şanssızım.