bugün
- albay kemal22
- nihavend longa8
- uludağ sözlük köpek avlama timi19
- maca sekiz9
- kıza iğne batıran türbanlı10
- tezgahtarlık yapan doktora mezunu8
- erkek sünnetine 18 yaş sınırı getirilmesi12
- aktroll yazarları donuzlayıp umursamamak10
- kızılcık şerbeti 2 nci sezon finali9
- evlendikten sonra çok daha iyisiyle karşılaşmak21
- kendini bir görsel ile anlat19
- xdearm10
- jose mourinho34
- herkesle iyi geçinmek18
- sözlükte kendinize yakın hissettiğiniz kişiler10
- sarılma ihtiyacı13
- zalbert ramstein8
- aşkım ben hiç osurmuyorum bizde genetik diyen kız16
- meral akşener17
- bursa9
- gizli samyelin moderatör olması13
- kuresel ikinma'nın sevgilisi19
- dünyanın en güzel kızını tarif et16
- gideon reid morgan jj9
- anın görüntüsü12
- icardi190552
- magicovento12
- sekse doymuş erkek12
- hafta içi avm kafelerinde oturan menopoz karılar12
- dem parti'nin tc kürdistan da işgalci açıklaması9
- en ilginç bilgiler11
- gizli samyel22
- küresel ıkınma9
- dinlilerin dinsizlere sürekli lakap takması12
- namaz kılmayan türk değildir12
- tatvan belediyesinde rte'nin resminin indirilmesi11
- dem parti'nin valiyi ölümle tehdit etmesi8
- dünyanın en güzel kızıyla karşılaşmak8
- kadir mısıroğlu mezarı18
- en sevmediğiniz sözlük yazarları10
- kemalistler 15 temmuzda ne yapıyordu20
- ankarayı sel aldı25
- haysenin1210
- ey müslümanlar inananlar haydi cumaya allah yoluna8
- eksi ruyalar için diktiğim tulum12
- kocasına kahvaltı hazırlamayan kadın kusurludur13
- uludağ sözlük aktrollerinin uçurulması9
- içinde hiç'a harfi geçmeyen bir cümle yazınü19
- güçlü kadınların ortak özellikleri8
- yazarların en sevdikleri diziler11
Aynı cınsle aynı odada kalındığı için hamamda olma hissi verir.
Ben de bu tayfadanım.
13-14 yaşlarında, saf mı saf , çocuk mu çocuksundur. O yaşta annenden ayrılmak ayrı bir koyar sana, hayatın acı tarafını ilk orda görürsün.
Yurt hayatının ilk günü senin gibi onlarcası vardır. Odanı bulamazsın daha deneyimli abilere danışırsın onlar da farklı degildir senden üst dönem olmalarına rağmen , onların da boynu büküktür.
Ailenin seni ne zorluklarla buralara gönderdiğini düşünür teselli edersin kendini ama illaki bir köşeye çekilip ağlarsin o gün. Ailem üzüldüğümü bilip onlar da üzülmesin diye aramaya cüret edemezsin.
Yurtta ilk gece de unutulmazdır uyuyamazsın o gece farkındasindir hayatında bir şeylerin değiştiğinin, en basiti annen yoktur artik her caninin istediğinde yaninda.
Sonra buna da alışirsin alışmak zorundasındır.
Yurt arkadaşları , onlarben saf döneminizin en saf arkadaşlarıdır. Karşılıksızdır. Yıllar geçtikçe daha da kiymetini anlarsınız.
Biraz da sonra yazarim , yurt anilarimi falan.
Ne kadar kötü dense de bir özlenilen zamandır o zamanlar.
13-14 yaşlarında, saf mı saf , çocuk mu çocuksundur. O yaşta annenden ayrılmak ayrı bir koyar sana, hayatın acı tarafını ilk orda görürsün.
Yurt hayatının ilk günü senin gibi onlarcası vardır. Odanı bulamazsın daha deneyimli abilere danışırsın onlar da farklı degildir senden üst dönem olmalarına rağmen , onların da boynu büküktür.
Ailenin seni ne zorluklarla buralara gönderdiğini düşünür teselli edersin kendini ama illaki bir köşeye çekilip ağlarsin o gün. Ailem üzüldüğümü bilip onlar da üzülmesin diye aramaya cüret edemezsin.
Yurtta ilk gece de unutulmazdır uyuyamazsın o gece farkındasindir hayatında bir şeylerin değiştiğinin, en basiti annen yoktur artik her caninin istediğinde yaninda.
Sonra buna da alışirsin alışmak zorundasındır.
Yurt arkadaşları , onlarben saf döneminizin en saf arkadaşlarıdır. Karşılıksızdır. Yıllar geçtikçe daha da kiymetini anlarsınız.
Biraz da sonra yazarim , yurt anilarimi falan.
Ne kadar kötü dense de bir özlenilen zamandır o zamanlar.
Çok hoştur. Her telden insan vardır ve arasından uygun olanları seçersiniz.
Harbi insanı biraz anormaleştiriyor, kesin bilgi.
Edit. Güzel değildir kesinlikle. O yaşlarda ne yurdu amk sikeyim okulunu
Edit. Güzel değildir kesinlikle. O yaşlarda ne yurdu amk sikeyim okulunu
Zaman zaman iyi zaman zaman kötü yanları olur lisede yurtta kalmanın. Kötü olan kısmını söylemek gerekirse o dönemlerde duymak istemeyeceğiniz ve aslında zaten duymamanız gereken şeyleri istemeseniz de duyuyorsunuz, o iyi olmuyor. Bol dedikodu, bol geyik muhabbeti. Bol boş vakit yani. Şakaları da ayrı mevzu onu Yurt anılarında anlatırım.
(bkz: ben)
benim yaşadığım ve 2 sene daha yaşayacağım durumdur, hatta üniversitedeyken de yurta kalıcam galiba, insan alışıyo zamanla zor bişey değil yani.
Devrecilik varsa ilk 2 sene biraz zordur ama ileride en çok özlenen senelerde ilk 2 senedir özellikle okuldan ayrılma vakti yaklaştıkça insanin içini bir hüzün alır sonra bir baktiniz mezunsunuz ve o günleri çok özlüyorsunuz birde fen lisesi ise başka oluyor o her farklı düşünceden zeki çocuklarla fikir dünyaninizi genişletmek dünyanızi büyütmek siyasi görüş hakkinda temel atmak ve zorluklarla daha küçük yaştan tek başına ayakta durmak hem zor hemde güzeldir.
eziyet falan değildir. her sene okulun açıldığı ilk gün sorgularsın. sonra bir bakarsın kardeşlerin yanında. cefalar çekersin aç kalırsın ama yalnız başına aç değilsindir. yanındakinin senden farkı yoktur. hayatının en güzel 4 yılını yaşatır insana. ne üniversite ne daha sonrasında bir daha o ortamı bulamayacağını bilmezsin. ütüyü birine kitlemek vatani görevindir. abilerden dayak yemek istemezsin ama gidip sataşırsın (sonra dayak *) 1 paket bisküviyi 8 kişi yersin. kız arkadaşından ayrıldığında seni teselli edecek onlarca kardeşin vardır. üst dönem olduğunda urni gelenlere anılarını anlatıp gülersin. ama mesun olduktan sonra asla pişman olmazsın...
Aileye tamamen bağlı kalmaktan çıkarıp biraz olsun özgür kılar kişiyi. Tabii bu özgürlük aileden gelen maddi ve manevi destekle doğru orantılıdır.
bunun bir kademe ağırı ortaokulu devlet parasız yatılıda bitirmektir. kişide hayat boyu sürecek sendromlar, korkular, tuhaflıklar, yalnızlık tutkusu bırakacaktır. siz siz olun sakın çocuğunu içinde devlet ve parasız geçen bir yere göndermeyin.
Daha kötüleri de vardır. (bkz: yibo)
söyleyecek çok şeyim var bu konuda. kazandığım bir çok deneyimden bahsedeyim. ama öncelikle; hiç de o kadar zor değildi be. tabi ilk gidişinde herkesin aklında bir soru işareti oluyor "ne yapıcam lan ben bilmediğim yerde?" diye. ama bir iki kere çarşı falan görüyorsun, üst dönemlerin melek de olsa boktan insanlar da olsa yardımcı oluyorlar biraz. paranı idare etmeyi öğreniyorsun ki hayatın boyunca lazım olacak. tek çocuk da olsan 24 kardeşin de olsa paylaşmayı bilmiyorsan öğreniyorsun. yurt boktan bir yerse çok değişik anıların oluyor, bizim yurt epey rahat bir yerdi gerçi ama yine de efsane anılarım var ve çok özlüyorum.
yurttayken anneni babanı ne kadar özlüyorsan ilk senenin ortasında eve gidince yurt arkadaşlarını da bir o kadar özlüyorsun çünkü onlar ailen haline geliyor. hatta ilk sene bir bitsin, eve git bak evde durmak nasıl batıyor insana. sen tek başına hayatta kalmayı öğrendin çünkü. evde önüne en sevdiğin yemek de gelse, anan babanı çok da özlesen, insan özgürlüğe alışınca daha fazlasını istiyor.
belki hala kendin para kazanmıyor olabilirsin ama gelen para nasıl idareli kullanılır, ay sonu nasıl aç kalınmaz, nasıl çamaşır yıkanır, nasıl ütü yapılır, eğer yurtta imkanın varsa nasıl yemek yapılır, arkadaşlarla insan gibi nasıl eğlenilir, efsane mühendislik kullanılarak nasıl sigara paketi saklanır, yurda nasıl içki sokulur, arkadaş nasıl seçilir ve benzeri bir çok yetenekle üniversite ve sonrası hayatına 1-0 önde başlıyorsun. muhteşem müzik kültürün oluyor yurttaki değişik insanlar sağ olsun. en eğlenceli doğum günlerini orada geçiriyorsun. karakterin orada şekilleniyor. insanların kültürlerine ve kişiliklerine saygı göstermeyi öğreniyorsun. kısacası hayatta edinebileceğin en değerli bilgileri yurtta edinmiş oluyorsun. ki derslerine her an yardımcı olabilecek insan bulmak cabası.
bu sene üniversiteye başladım, edirne'de fen lisesinde açık görüşlü ve saygılı insanların arasından kıbrıs'a geldim. burada da yalan söylemeyeyim, çok iyi insanlar var. hayatımda edinmediğim kadar arkadaş edindim ama hiçbiri lise yurdunda birlikte hayatı öğrendiğimiz arkadaşlarımın yerini tutmadı. ilk defa ev arkadaşlarım oldu, rastgele yan yana düşmüş 3 insan nasıl bu kadar iyi geçinebilir orası gizemini koruyor ve arkadaşlarımı cidden seviyorum. ama 4 sene yurtta yediğim içtiğim ayrı gitmemiş, her türlü tuhaflığıma ve kişiliğime alışmış insanlarla kurduğum temelleri sağlam ortamı deli gibi özlüyorum.
son olarak şunu söyleyeyim; taa türkiyenin kuzeybatısından geldim en güneye, kafamda tek bir korku yoktu. kendimi saçma sapan bir şehrin ortasında bulsam yolumu nasıl bulacağımı, kimlere güvenebileceğimi, başka bir ülkede telefon hattımı nasıl açtıracağımı, taksilerle nasıl kazıklanmayacağımı, en yakın durakları nasıl bulacağımı biliyorum. lisenin 4 senesinde efsane özgüven kazandım ve kendi başımın çaresine her yerde bakabiliyorum. bu da lisenin kısacık hayatımda edindiğim en değerli ders olmasını sağlıyor. ailemden ilk defa bu kadar uzakta kalıyorum ama bana sonuna kadar güveniyorlar çünkü kendi ayaklarım üzerinde durabileceğimi yıllarca kanıtladım onlara. daha ne isteyebilirim ki?
yurttayken anneni babanı ne kadar özlüyorsan ilk senenin ortasında eve gidince yurt arkadaşlarını da bir o kadar özlüyorsun çünkü onlar ailen haline geliyor. hatta ilk sene bir bitsin, eve git bak evde durmak nasıl batıyor insana. sen tek başına hayatta kalmayı öğrendin çünkü. evde önüne en sevdiğin yemek de gelse, anan babanı çok da özlesen, insan özgürlüğe alışınca daha fazlasını istiyor.
belki hala kendin para kazanmıyor olabilirsin ama gelen para nasıl idareli kullanılır, ay sonu nasıl aç kalınmaz, nasıl çamaşır yıkanır, nasıl ütü yapılır, eğer yurtta imkanın varsa nasıl yemek yapılır, arkadaşlarla insan gibi nasıl eğlenilir, efsane mühendislik kullanılarak nasıl sigara paketi saklanır, yurda nasıl içki sokulur, arkadaş nasıl seçilir ve benzeri bir çok yetenekle üniversite ve sonrası hayatına 1-0 önde başlıyorsun. muhteşem müzik kültürün oluyor yurttaki değişik insanlar sağ olsun. en eğlenceli doğum günlerini orada geçiriyorsun. karakterin orada şekilleniyor. insanların kültürlerine ve kişiliklerine saygı göstermeyi öğreniyorsun. kısacası hayatta edinebileceğin en değerli bilgileri yurtta edinmiş oluyorsun. ki derslerine her an yardımcı olabilecek insan bulmak cabası.
bu sene üniversiteye başladım, edirne'de fen lisesinde açık görüşlü ve saygılı insanların arasından kıbrıs'a geldim. burada da yalan söylemeyeyim, çok iyi insanlar var. hayatımda edinmediğim kadar arkadaş edindim ama hiçbiri lise yurdunda birlikte hayatı öğrendiğimiz arkadaşlarımın yerini tutmadı. ilk defa ev arkadaşlarım oldu, rastgele yan yana düşmüş 3 insan nasıl bu kadar iyi geçinebilir orası gizemini koruyor ve arkadaşlarımı cidden seviyorum. ama 4 sene yurtta yediğim içtiğim ayrı gitmemiş, her türlü tuhaflığıma ve kişiliğime alışmış insanlarla kurduğum temelleri sağlam ortamı deli gibi özlüyorum.
son olarak şunu söyleyeyim; taa türkiyenin kuzeybatısından geldim en güneye, kafamda tek bir korku yoktu. kendimi saçma sapan bir şehrin ortasında bulsam yolumu nasıl bulacağımı, kimlere güvenebileceğimi, başka bir ülkede telefon hattımı nasıl açtıracağımı, taksilerle nasıl kazıklanmayacağımı, en yakın durakları nasıl bulacağımı biliyorum. lisenin 4 senesinde efsane özgüven kazandım ve kendi başımın çaresine her yerde bakabiliyorum. bu da lisenin kısacık hayatımda edindiğim en değerli ders olmasını sağlıyor. ailemden ilk defa bu kadar uzakta kalıyorum ama bana sonuna kadar güveniyorlar çünkü kendi ayaklarım üzerinde durabileceğimi yıllarca kanıtladım onlara. daha ne isteyebilirim ki?
(bkz: fen lisesi)
Pek de iç açıcı değildir aslında. Bunu öven binler de zaten kopuk, serseri falandır.
Mallık ailesiyle anlaşamayan yaptıklarını ailesinden saklamak isteyen tiplerin tercihidir.
Askerlikten muaf tutulmayı gerektiren eylemdir. Yıllarca askerlik yapmış adamları neden bir daha askere gönderiyorlar anlamış değilim.
Şahsım evet. 2007 de devlet parasız yatılılığı kazanıp kalmıştım. Devletin yataklarında da çadırında da kaldık hamd olsun. Boşuna baba demiyoruz devlete.
Güzeldir Yurt iyidir hayatı öğrenirsin, hizmetçin gibi peşinde gezen annen olmaz kendi işini kendin yaparsın. Akşam ışığı kapatma mevzusu uzar gider, keyifli günlerdi.
Güzeldir Yurt iyidir hayatı öğrenirsin, hizmetçin gibi peşinde gezen annen olmaz kendi işini kendin yaparsın. Akşam ışığı kapatma mevzusu uzar gider, keyifli günlerdi.
güncel Önemli Başlıklar