kıyıda köşede unutulmuş şarkılar dinleyen insan

90lı yılları insan protipindedir. popüler olmayan, içi boşaltılmamış duygu ve dokuya sahip şarkılar sever. klipler basit, sade, bazen komik bile olsa bunun şarkı sözlerinin ve yorumlayanın kalitesinin altında kaldığının farkındadır. evet videoklipler 90larda şarkının altında ezilirdi ama bugünlerde tam tersi. bazen ben de görüntümün, duygu ve düşüncelerimin bu günlerin altında ezildiğini düşünüyorum. o günlerin kıyıda köşede kalmış şarkılarını bulup dinliyorum. bu yüzden kendimi çok iyi hissediyorum. şarkılara benzeyeceğimizi düşünürdüm de bu kadarı biraz benim tahminlerimin üstünde oldu. fakat şu da var ki: oturup bizi dinlemeyen yüreğine ve ruhuna ne kadar dokunabildiğimizi bilemez.

unutulmuş şarkı diye bir şey yoktur, hiçbir eser yok olmaz.