kıvanç tatlıtuğ'u çekemeyen erkekler

hafif topumsudurlar.

(bkz: 31 olsa çekilmez)

(bkz: aaa benim lan bu)

bırakın da çekemeyelim amına koyim. nedir bu samimiyetsizlik? onun olduğu ortamda hiçbi hatun vermez bana. onun bindiği arabaya binemem. oturduğu eve ancak uzaktan bakarım. "ama benim de gerçek dostlarım var yhaa" deyip teselli mi bulalım.

yakışıklı, zengin, şan şöhret sahibi. nedir yani kendimi mi kıyaslıycam onla? biraz samimi olmak gerekiyor.

eskiden ninelerimiz belki oturup sevdikleri erkeğin hayalini utana sıkıla kurarlardı, şimdi kızlar iç çeke çeke kendilerini görse suratına bile bakmayacak adamların hayalini alenen kurar, geceleri dert eder olmuşlar. sonra da erkek yok ki adam gibi der olmuşlar, hanımefendi edepli kızlar her zaman bir adam buluyorlar emin olun ergenlik çağında ki liseli erkeklerden farkınız kalmadı. edep, ar, hanımefendiliğin işe yaradığını kullanılıp atılınca anlamak gerekiyorsa, biraz bekleyin, anlatan çıkar. *

kıvanç tatlıtuğu düşünerek mastürbasyon yapan kızlar tarafından eleştirilirler.

tipleri değil fikirleri beğenirler.

kıvanç tatlıtuğ'un zayıflamasıyla sayılarında bi hayli artış gözlenen erkeklerdir.

hadi aşk-ı memnu'dayken beğenmiyodular, haksız da sayılmazlardı pek ama adam "nasıl mükemmel olunur"un kitabını yazmış gibi.

(bkz: yenir ki bu)

(bkz: espri yapamayan adam)

yeni moda olan, "bariz"i eleştirmek gibi bir yola başvuran kendilerine güvensiz, sivilceli, çirkin tiplerdir. hayır adam yunan heykeli gibi bir surata sahip iken nedir bu hasetlik ve fesatlık anlaşılır gibi değildir.