bugün

"kürtçe diye bir dil yok" şeklinde başlayıp zaman içinde gelinen ehveni şer karalama sloganlarından biri. faşist olduğunu sözlükte anlayan yazarlar vakası misali, darbe dönemi zorla ezberletilen ve/veya dayatılan paradigmalar, zaman içinde haliyle boyası soyulup sırıtıyor. ama yine de az çok genç dimağların derinine (ve bilinçaltına) nüfuz ettiğinden, bu sefer seyreltilmiş başka bazı ırkçı/ayrımcı/totaliter slogan ve söylemler -azalarak bitsin modunda da olsa- ortalıkta gezmeden darbeci/tektipçi zihniyet hemen kaybolmuyor ne yazık ki. neyse, kürtçe diye bir dilin varlığının kabulü noktasına gelinmesi de bir şeydir. giderek giderek belki nihayet bu dilin akademik açıdan ele alınması ve artısıyla eksisiyle objektif şekilde yorumlanmaya başlanması noktasına da gelinir.