küfreden insanlardan nefret etmek

gayet doğal, hissedilmesi gereken insani duygu. bir iki neyse de, içinde küfür olmayınca cümle kuramayan insanlar var. bir şeyleri sansürlemekten bahsetmiyorum tabi ki ama be kardeşim her şeyin yeri var. evet küfrün bile.

haklı bir davranış. imkanı olmayıp sabah akşam koyan insanlardan nefret ediyorum.

küfreden insanın çok da sikinde olmayan nefret.

nefret etmiyorum ama "sen de küfür etsene bak biz relaxız ve cooluz" demeleri sinir bozucu.

dil kalbin aynasıdır. sonu iyi gelmez kalbi karartır .

hayatında küfür etmemiş insanın yapacağı eylem. he var mıdır böyle bir insan tartışılır.

Ağız alışkanlığıda olsa küfür, karsı taraftaki insanın maneviyatına sözle satasmaktır, kötü niyetlilığin açığa çıkmasıdır.

bu çıkıntılardan heryerde var, senin şu milletin kıyafetine, ibadetine, dinine, içkisine, sigarasına karışan o saçma sapan varlığıyla bu dünyaya yük olan kalabalık kesimden bir farkın yok. bakıyorsun ki hayatta hiçbir şeye yaramıyorsun, varlığını anlamlandırmak için insanların birtakım hareketlerine yorumlar yapıp aklınca ikaz ediyorsun. ama kimsenin umrunda değilsin. isteyen istediğini söyler, sana hakaret edilmediği müddetçe sorun yoktur. duymaktan rahatsızsan kafanı çevirirsin olur biter. dünya senin etrafında dönmüyor.

herşeyi sana senin istediğin dilden anlattım tamamen küfürsüz, şimdi bu kadar lafı özetleyeyim mi;

(bkz: sanane ulan amcık)