bugün

eskiden dedelerimizin kullandığı bir mendil türü.şimdilerde sadece yakaya iliştirmek için konulsada eskiden dedelerimiz bunu baya mendil olarak kullanırlardı bu mendillerde kirlendikçe yıkanır tekrar kullanılırdı.
eski bayramlarda, çocuklara içine para koyularak verilen hediye.
tüketim toplumunun gereği olarak,kullan-at mendillerin(kağıt mendiller) yaygınlaşması ile tarihin tozlu sayfalarına terkedilmiş,terkedilen mendil çeşidi.
sümük olduğunda kimin yıkadığını hep merak ettiğim mendil
ilkokula giderken annelerimizin yıkayıp ütüleyip cebimize tıkıştırdığı mendillerdir. artık yerini kullan at şeklinde kullanılan peçeteler almıştır.
yağ satarım, bal satarım adlı oyunun eşsiz parçası, gelenek ve göreneklerimizin unutulmaz ayrıntısı. Sümüğümüzü sildikçe annemizin usanmadan yıkadığı, yokluğunun hiçbir eksiklik yaratmayacağı yegane kumaş parçası..
köşesinde ad soyadın baş harflerinin işlendiği bayram hediyesi.
düzgün, katlanılmış ve ütülü olarak taşınırdı..

şimdilerde yadırganmasının nedenini anlamak zor değil..

fekat,

bebelerin kıçlarına bağlanan bezlerde vardı,

yıkayıp tekrar kullanılan..

use and leave ilişkiler dönemi değildi yani..

her anlamda..
eskiden pazartesi günleri ilkokulda tırnak kontrolünde bulundurulması gerekenlerdendi.