bugün

kücükken, ufacikken basima gelmis bir olaydir. edilgen catili fiilin pasif öznesi ben oluyorum yani.

olay, ssk eyüp hastanesinde geciyor, ben sanirim 3 yaslarindayim. tabii bunu kendim hatirlamiyorum, annem anlatmisti. her neyse, henüz halic'in mis koktugu günlerden birinde, "baris" adindaki en yakin arkadasimla oyunlar oynayip ögleden sonra uyku saati yaptigimiz zamanlar. hastanenin kresinde calisan hasta ruhlu kizlardan biri ben ve baris'a su yerine tuz ruhu icirmis. allah'tan saadet hemsire -kendisi o zamanlar kresin basindaki hemsire olur- durumu hemen farketmis ve midemizi yikatmisti benle baris'in. sonra o psikopat, büyük ihtimalle evde kalmis hasta ruhlu kizi kovmuslar tabii. tam olarak detayini bilmesem de, bayagi bir kötü olmusuz biz. allah saadet hemsire'den razi olsun.

(bkz: bu da böyle bir animdir)
ayrica
(bkz: kres)