bugün

Geceleri tonla kabus görmenize ve soğuk soğuk terleyip sırılsıklam uyanmaniza neden olur.
Kafamızın içinde sebebi olsa da olmasa da yarattığımız ,gereksiz yere büyütülmüş düşüncelerdir..
Sanırım biraz bilinmeyen olmasından bu bilinmeyeni öğrenmekten belki de kendimizi geliştirmekten çok geri çekilmeyi tercih ettiğimiz duygular yada durumlar bütünü..
içimizdeki iyi kötü gibi her zaman var olan

cesaretle dengelediğimiz bir his tecrübeszilik ve zayıflık durumlarında cesarete baskın geldiği zamanlar olmaktadır.
Korku güzeldir, hele onlarla yüzleşmeye kalktığında; Resmen Adrenalin patlaması yaşarsın.
(bkz: korku en büyük silahtır)
Dünyanın en iğrenç hissidir.
görsel
insan yaşamında önemli bir yere sahip olan, azı karar çoğu zarar olan bir histir. Yaşama içgüdüsünü canlı tutar.
korku, korktuğunuz şeyden daha büyüktür.
Telaşa neden olan duygu.
insanların kendi olmasını engelleyen en büyük şey.

düşüncelerini en derin dehlizlere kapatmasına vesile olan.

'' ya başıma birşey gelirse?''

sonrasında da mantığa bürümesi var işin.

''dünya'yı tek başıma ben mi kurtaracağım?''
insan psikolojisini bozan biseydir. Mantıklı düşünmesini engeller insanın.
insanı hayatta hissettiren en önemli duygulardan bir tanesidir. Şu aralar bende sıkça ortaya çıkan duygu. Herşeyden korkmaya başladım. Gelecegimden bile korkmaya başladım kaygilanmak değil korkmak evet geleceğimden bile korkuyorum. Yasayamamaktan korkuyorum, ölmekten korkuyorum bir hiç uğruna sırf bir kalabalık bir meydandayim diye bir bomba yüzünden olmekten de korkuyorum. Yaşamaktan da korkuyorum gerçi orası da var. Ulan kendimden bile korkacak hale getirdiler oysa ben daha 20 yaşındayım. Fişlenmekten, reklam olmaktan, popüler olmaktan, farklı olmaktan ya da siradan olmaktan da korkuyorum çünkü her türlü dışlaniyorsun, otekilesiyorsun.
Dünyanın en güzel hissidir. Canlı ve tetikte hissettirir. Güçlendirir. Adrenalin verir.
"Başarmak için, başarıya olan tutkunuzun, başarısızlığa olan korkunuzu yenmesi gerekiyor."

Bu sözü sürekli ama sürekli hatırlamalıyım... Tutku mu az, korku mu çok? bilemiyorum. Bir gerçek var ki başarmak için çabaladığım her günün ardından gelen bir umutsuzluk bir vazgeçiş; "nasılsa olamayacak." içimdeki bu karamsarlığı silemiyorum. Olmayacak korkumu aşıp elimden gelen için çabalayamıyorum. Her çabasız gün, tv karşısında, yatakta ya da bir şekilde boş boş geçiyor. Üzülüyorum... Kendime yeni bir ben lazım.
çok tırstıran bir duygudur.
stefan zweig'ın beyaz perdeye de uyarlanmış öyküsü.
Endişe benzeri duygu bütünü.
iyidir.
Vücudu harekete geçirir.
"Korku bir hastalıktır. Sürünerek onu kabul eden herkesin ruhuna girer. Senin huzurunu lekelemiş bile. Seni korku ile yaşamanı izlemek için yetiştirmedim. Kalbindeyken savaş onunla. Köyümüze getirme."

akıllara apocalypto filmini getirmiştir.
Sevdiklerini kaybetme endişesiyle yaşamaktır.
içimde filizlenmiş mutlakiyet; kendimi duygusuz güvensiz ve de başarısız bir budala haline getirirken bilfiil güç aldığım kaynak.
Türkiye cumhuriyeti yönetim mekanizmasıdır.
az da olsa sahip olunması gereken duygudur. sizi birçok aptallıktan korur.
insanın kendi kendine ürettiği bir duygudur.