komşuluk bağları

ilkokul, ortaokul yıllarında anne babalar işleri nedeniyle çocukları illa ki komşuya emanet etmişlerdir. en azından anne gelene kadar çocuğun karnını doyurup onunla ilgilenirler. şahsım adına üniversiteyi kazandıktan sonra bile tatillerde geldiğimde yıllardır beraber olduğumuz komuşularımız aynı değeri insana göstermektedirler demek ki ''ev alma komşu al'' atasözü doğru ve geçerli bir sözmüş.

şahit olunduğunda insanı şok eden bağlardır. bilindik "kaybetmeden değerini anlamazsın" kaidesinin tasdikidir.

yaklaşık 4-5 saattir ev taşıyoruz. çok da uzağa değil. hemen yandaki binaya. bu evde 12 sene 10 gündür oturuyorduk.

ne günler geçti. hatta tam 12 sene önce şu anlarda annem hamilelik sancıları çekiyordu. en ufak kardeşim derinlerdeydi. 10 saat sonra falan o da doğdu. daha ilkokul öğrencisiydim. bir de buralara kenar mahallelerden gelmiştik. buranın kültürü çok garibime gitmişti. elit bir bölge olmasa da biraz daha kültürlü insanlar vardır şu anki mahallede. hatta kenar mahallede pek oyun oynayamazdım, burada herşey daha kolay oldu. sokaklarda it kopuk yoktu.

alt komşumuz. zaten daha ilk gün çok sıcak davranmışlardı. diğer dairelerdekiler öyle değildi. ki ilk gün nasıllarsa şimdi de aynı davranıyorlar. birlikte ne badireler atlatıldı, siyasi çekişmeler ne zevkli olurdu. babamla abdullah abi kapışırlardı bağıra bağıra. sonra br güzel kahvelerini içerlerdi. biz veletler olarak zaten hep dışarıdaydık. daha 10 yaşında dışarıda sabahlamaya başladıydık zira.

bahtışen abla. garip bir insan. hiçbir insan evladı bu kadar sıcak olamaz 7 göbek yabancısına. birader sünnet olurken babamın işi vardı. bir düğün falan da yapılmadı zaten. sünnete onların arabasıyla gittik. babamdan evvel abdullah abi tutmuştu biraderin bacağını. ben üniversiteye ilk giderken elde bavullar falan, bahtışen abla'ya yakalandım. ağlaşmadan bırakır mı allasen? kız kardeşimi istemeye geldi birileri. verilecekti de. kız istiyordu. evde aşağı yukarı 30 kişi vardı o akşam. ve akraba olmayan tek kişi: bahtışen abla. allah o gibilerle karşılaştırsın.

ve gün geldi bugüne. taşınma bir anda başladı. hamalların işleri çok oluyormuş da abi hemen başlayalım dediler. başladık. tabi biz de çalıştık. bahtışen abla yine bizimle. yeni evde öyle takılıyor. ben de biraz mola vereyim dedim. çağırdım balkona, gel dedim abla birer cigara tellendirelim. anneannem ve kardeşim de geldiler. öyle muhabbet ediliyordu. kadın duygusallaştı. sadece 20 metre öteye taşınıyoruz, ve bahtışen abla ağlıyor. haydi gel de yeni ev daha güzel diye sevin be anam.

ve bir hadis; Âişe (ra) Peygamber(sav)'den anlattığına göre Peygamber şöyle dedi:
"Cebrail (as) devamlı olarak bana komşuyu tavsiye ediyordu hatta zannettim ki Cebrail komşuyu komşuya varis kılacak".