komunistlerin adalet anlayışındaki çarpıklık

adalet ve eşitlik kavramlarını birbirine bağdaştıramamalarından ve yeterince zeki olmamalarından kaynaklanan çarpıklıktır. solcu sahip olduğu sermaye saygınlığını kendi kişiliğinde olduğu gibi benzerinin kişiliğinde hissetme ve hem birey ve hem de tür olarak kendini gösterme yetisine sahip olmamakla övünür ki; bu durum yetinimin gereksinimi olan bir durumdur. ideoloji gereksinimi değildir.

sosyalist adalet, istem yetinin ürünüdür: bu, savunulmasının bizi tehlikeye sürüklemesine rağmen insanlık onurunun, içinde uzlaşmış olarak bulunduğu herhangi bir insanda ve herhangi bir durumda kendiliğinden hissedilen ve karşılıklı güvence altına alınan saygısıdır ama maddesel boyuttan öteye geçemez.

sosyalist saygı, kalıpsal saygıyı mitle dolduran barbarda en alt derecededir; adalet'i kendi için gerçekleştiren uygarda güçlenir ve gelişir ve her türlü kişisel yarardan ve dinsel düşünüşten kurtulur ki; normsal idealarını gerçekleştirebilsin.

ekonomik şekilde tüm koşullan eşdeğer ve dayanışık hale getiren, insanı ve insanlığı özdeşleştiren ahlaki adalet, insanın ilkesi ve amacı olan yüce mutluluğa gücül olarak uygundur. sosyalist ahlak çok tırt kalıyor.

bence üzerine bazı gözlemler ile adalet zorunludur ve yadsınması çelişkiye neden olur. eğer adalet insanlıkta doğuştan değilse, insan toplumunun gelenekleri olamaz; toplumsal durum, doğaya karşı liberallistik olan bir durumdur; uygarlık, bozukluktur; deliliğin ve ahlaksızlığın etkilerinin bilimleri, sanatları ve sözü, genel anlayışın uzlaşamadığı tüm önermeler...

marksist adalet, bir olguyu dile getirir; insanlar arasında yarar dayanışması olduğu gibi zıtlaşması da varsa, her zaman ve temel olarak yarardan daha yüksek olan saygınlık topluluğu vardır ama sosyolojik idealizm fatdacıdır...

yurdumda gizemsel ve fizyolojik her türlü unsurdan arınmış ateist dininin yerine kendi kendimize saygı vardır; bir çeşit organik manyetizm olan hayvansal duygulanım yerine, özgürlüğümüzden ayrı tutmadığımız bir saygınlık olan türümüzün saygınlığından edindiğimiz coşkulu, kişidışı duygu vardır sol algıda.

beyler! adalet yararın üstündedir. yakınımdakine kendim gibi saygı göstermeliyim ve göstertmeliyim; bu, bilincimin yasasıdır.... maddeci, faydacı, konformist olan bu komunikler toplumumuzu zehirlemeye devam ediyor-edecekler!

(bkz: idealizmin gözyaşları)
(bkz: postmodernizm)*
(bkz: yeni öğrendiğim kelimeyi cümle içinde kullanıyorum)
bir çarpıklığın olmadığını görüp yapılan çarpıklık eleştirisinin yukarda yazdığım çarpıklıklarından ötürü böyle bir entry girmeme neden olan başlık.

proudhon un adalet tespitlerinin çalınıp çırpıldığı başlık. komünizmle alakası yoktur, yazar intihal ve çarpıtma yapmıştır. buyrun link:

http://forum.superalem.co...f554957549274d9b4&