kimsenin umrunda olmadığını bile bile yaşamak

kimseyi umursamamaktan kaynaklı değil. sen önemsersin, herkese ayrı bir yer açarsın akıl defterinde. fakat düşünürsün lan bazen. "ben işe gitmesem beni kimse çağırmaz, hoşlandığım kişiye mesaj atmasam o bana mesaj atmaz, arkadaşımı arayıp sormasam arayıp sormazlar, sözlüğe yazmasam kimse açıp da eski entryletimi bile okumaz" gibi yargılarka dolar kafan. kötü bir insan da olmadığını düşünürsün. fakat umursanmazlığına akıl sır ermez. belki çok seviyor da olabilirler. ama bu sevgisini hissettiren insanlar yokluğundan hep bu halde yaşamak. bazen kızarak, bazen susarak...

kimsenin umurunda değilsen ve pek sevimliyorsan tek çözüm sessiz ve efendi kalmaktır.

çok az konuşmaktır ve çok az davete icabet etmektir.

bu durumda hem giz seni güçlendirir hemde aranan adam olursun.

maalesef etrafımız istenmediğini bildiği halde insanların zaafına hitap ederek hayatlarına girip zırvalamaya devam etmek isteyen insanlarla dolu.

hiçbirinide bi siktir git sikecem şimdi seni diyemiyoruz. yanlızlığa alışmak ve her işini görmeyi öğrenmek seni güçlü ve ihtiyatlı yapar.

ikamesi az bulunan herşey değerlidir.

birilerinin umrunda olmak için yaşamadığımızdan, çok da önemli olmayandır.

(img:#866876)

Mantıklı, düzgün karakterli biri olunduğu sürece elbet umursayan birileri olur. Belki 1 kişi belki de 10 kişi. Bu yine insanların elinde. Önemli olan sayısı değildir. Bazen o 1 kişi 10 kişiye bedeldir.

Evlen geçer.