kendi adaletini kendi sağlamadan medet uman tip

hükümet asker polis öğretmen allah sevgili eski sevgili arkadaş bir çok ismi var medet umdukları kişilerin ama gerçek dünyaya merhaba demeleri lazım.

her insan doğumundan itibaren kendi idealar dünyasında ütopik hayaller eşliğinde pişer bunun sonucu dünya'nın realistik hali ona gerçek yüzünü her gösterdiğinde hem teoride hem pratikte zarar görür.tüm bu paradoksal anlaşmazlıkların içinde adalet kavramını arar durur.

hayal kırıklıkları benliği olur sadece medet umarlar beklerler kurtarılmayı tüm bu felsefik gibi duran ama aslında özünde son derece basit bir kuralla ayakta duran ''güçlüler kazanır'' mantığı ile işleyen bu dünyaya yabancı kalırlar.

kendi adaletini kendi yazısız kurallarıyla gerçekleştirebilen mutlu kişidir.

(bkz: the punisher)