kemal sunal'ın öldüğü gün yapılanlar

hiç izleyecek program yokmuş gibi, ece erkenin klip bilmem kaç programını izliyordum. zaten ölüm haberinide o programda almıştım. o gün bu gündür kılım o ece erken denen kadına. sanki o öldürmüş gibi. tanım: usta komedyenin öldüğü gün yazarların ne yaptıkları, ölüm haberini nasıl aldıkları olayı.

teyzemle oturup aglamıstık.

banyo yapmıştım. daha okuma yazma da pek bilmiyordum ama knedisini öldüğü gün tv de görmüştüm babamın ilk defa o gün gözlerinin dolduğunu hatırlarım.

o gün ne yaptığımı hatırlamıyorum ama beynimde yunus diğer adıyla ay yüzlüm melodisinin yankılandığını biliyorum.

atv den zübük filmini izlemiştim. ( hiç unutmam )

tüm filmlerini baştan sona izlemek istemiştim.

o gün eve geldiğimde rahmetli anacığım inek şaban ölmüş oğlum dedi. allah rahmet eylesin diyebildim sadece. o bir halk kahramanıydı.

gazeteden fotoğrafını kesip bir ansiklopedinin arasına koydum. (ertesi gün yaptım ama olsun)

Yayladaydım sisdağında reha muhtar kemal sunal anısına program yapıyordu, üzülmüştük.

kumara yeni başladığım yıllardı zibillikte yine kapışıyorduk. un sucuğuna oynuyorduk koşarak gelen arkadaş dedi. keyfimiz kaçmıştı kumarı bıraktık. filmlerinden nostaljiye başladıydık.

m.ü. Hastanesinin bahçesinden hastaneye girmek uzereydim. insanlar birbirine sunal'ın öldüğünü söylüyordu. Yıllarca oradan her geçişimde o günü yaşadım.

yemek yenirken öğrenilmiştir. ciddi bir tepki verilmemiş, arkadaşlar kızdırılmıştır.*

önce hadi canım şaka falandır diye iç geçirdim. belli olunca inanamadım, dahası ölümü ona yakıştıramadım. sonra radyolarda çalan bütün şarkılar ona gittiği için dinlerken film sahneleri, komiklikleri, temiz saflığı, kurnazlığı, içtenliği hıhı eşoğlueşek deyişi günler boyu aklımdan geçti hep. propagandada diyordu ya; "bu sınır devletin, bu dağlar devletin, ben devletiminim e o zaman ben kimim" ben de insan kim neden yaşar neden ölür amaç nedir yani diye felsefik sorgularda bulundum kendi kendime. sonra rtük'e kızdım gece 12'den sonra veriyorlardı filmlerini artık. yani bir nevi yasaklanmıştı kemal sunal.

hani radyolarda onun için şarkı çalmışlardı ya kıracın o şarkısında artık göz pınarlarımı akıtmıştım hüngür hüngür. sanki o seslenmişti bize..

"gidyorum buralardan tüm rüzgarlar senin olsun"

uçak korkusunun öldürdüğünü öğrenip üzülen hadisedir.