askerlerin beğenmedikleri yemeğin kazanını yüksek bir yere kaldırarak gösterdikleri bir çeşit tepkidir. günlük hayatta "varolan düzene bir dur demek" anlamında kullanılır.
(bkz: kaldırıp indirmekte ikide bir)
(bkz: kazan devrildi söndürdü ocağı)
devlet-i al-i osmanlidan yenicerilerin canlarin sıkkın oldugundan yaptıklari spor. yalniz bu spor biraz kanlı olmakla beraber fenerbahce-galatasaray muhaberelerinden pardon maclarindan daha tansiyonu dusuktur. fazla telafat olmaz topu bir kac kelle daha duserdi nufustan.
yeniçeri mutfağının aşçısı aynı kazanda birkaç farklı yemeği pişirmektedir. yağlı bir yemekle de sürekli hoşaf yapmaktadır. o yüzden o yıkanmayan kazanda ana yemekten sonra yapılan hoşaf tam yağlı olur, yeniçeriler buna alışırlar. aşçı gün gelir ölür yerine başkası gelir. bu da temizlik hastasıdır, her kazan temizlenir ve her yemek ayrı kazanlarda yapılır. yeni yapılan hoşafın yağsız olduğunu gören yeniçeriler "istemezük" deyü kazanı kaldırır ve isyan ederler.
herşeyin mutfakta başladığını, her muhabbetin mutfakta döndüğünü hesaba katarsak, ordu isyanlarının ilk başladığı yerin mutfak oluşunu ve sonucunun kazan kaldırmak olduğunu anlayabiliriz.

okuduğumuzu anladık mı? cevap verelim : erkeğin kalbine giden yol midesinden geçer...