bugün

radyoda çalan yada arkadaşlarimdan aldiğim kasetleri bos kasetlere kaydedip dinlerdik...
Ne günlerdi onlar. Çok geride kaldı, geri sarıp beklemek.
kaset bozuluyor bantini sariyordu kalemle cevirip duzeltiyorduk..
Way aq bu kadar özlemin icinde o kadar geriye goturulur mu dedirten gunlerdir. Ne guzeldik biz.
zamanın akıp geçtiğini gösteren günlerdir. ne güzel ne kadar neşeli günlerdi.
Sozlukteki en kucugu doksanlarin cocugu olan guruhu ortaya cikaran vakitlerdir. Radyodan cekerken garip bir sekilde dis ortamdaki sesleri kaydetmezdi.
altın günlerimizdi.

olum sabah sabah çok pis içlendirdiniz beni. o kasetler çıkacak bir yerlerden. hala bekliyorum.
Zamanın en teknolojik aletiydi ve kendimi bilim yapıyormuş gibi hissediyordum. Düğmeye basıyorum sesimi kaydediyor. Hemde saçma sapan bir kasetin içindeki ip gibi bir şeye. Hala tam çözemedim gerçi. Keşke hiç bitmeseydi.