bugün

Doğu Karadeniz bölgesinde özellikle giresun'da oynanan , izlemesi keyifli oynaması da zevk veren bir türk halk oyunu.

orjinal müzigi , Baglamam perde perde olmap. gercek karsılama giresun da oynanandır.
bir refik durbaş şiiridir.

anılardan yontulmuş yüze değil
bir felakete adadım kendimi.
deneyerek sesimi yeni bir ölüde, her gün
sabahla baharın geldiğini
resimlerde yaşayan ikindileri
akşamın yalnızlığa düşürdüğü kafiyeyi
kılıçla kesilen yatsıları
mavi kuş zindanlarını
ve sıkıntıyı adlandıran geceleri müjdeledim.
o, yüreğinde uzun hüzünler besledi.
oysa acılar çoğalmış, dağlar uyumuştu.
karanlığın kollarında şehir uyumuştu.
denizin derinliğinde söken şafak,
yüzündeki dalgınlık,
ağzındaki ince harfler uyumuştu.
fala mı inanırdım artık, kelimelere mi?
su terazilerine, ölü tüccarlarına
geceye ve gündüze mi?

o gitti, bir sevdaya yasladı kendini
ben kaldım, yalnızlıkla karşıladım her şeyi.
Topun kurallara uygun olarak karşı alana aktarılması.
ilk yazın ucu göründü
Harlayıverdi çiçek çimen
Kalktım Akçadoruğa çıktım
Bi ova serildi önüme
Karşıma bi dağlar dikildi
Elim ağzımda baka kaldım
Bir yanda dumanlı toprak
Bir yanda deniz
Eriklerin bademlerin şavkı vurmuş havaya
Ortalığı tutmuş zeytin
Gözlerim yeşile kesti
Hey ne dünyaymış dünyamız
Çamların heybetinde sesinde kaynakların
Yaşamak uğul uğuldu
Kımıldıyordu yamaçlarda tarlalar
Tepemde gök
Çevrilmiş üstüme sayısız sevdalı göz
Güp güp atıyordu yüreğim
Kıyısında söğütler göveren
Bir nehir yatağına dönmüştü içim
Üstüme üstüme geliyordu ıraklar
Yankısıyla nice ilk yazların
Coşkun sular geçiyordu
Derinlerimden
Yosunlu kayaların dibinde
Ordan ordan dürtüyordu tohum tomurcuk
Elimi uzatsam özgürlüğe dokunacaktım
Yeni düşünceler patlıyordu zihnimde
Açtım bağrımı güne güneşe
Eh beee

Mehmet Başaran..