bugün

insanı karikatüre başlamadan soğutan bir olaydır.
öncelikle;

Allahın belası zeytin ve limon sizin ağzınıza sıçayım.

Efendim çocukluğumda bir dönem müzdarip olduğum etkinlik.

şöyle ki;

o dönemler küçüğüz tabi daha gırgırmış, lemanmış bilmiyoruz. aklım sıra entelektüel bir birey olarak karikatür dünyasını da takip ediyorum (10 yaşındaydım, ağzıma sıçayım düzgün düşünemiyorum ki) bilenler bilir "sizinkiler" böyle telefon rehberi gibi olan kitapları vardı. bir hevesle aldım.

nasıl mutluyum alırken. annem defalarca soruyor;

- emin misin oğlum bak beğenmezsin sen bunu?
+ anne sen ne anlarsın yeaa.
- iyi madem sonradan sıkılıp atarsan yediririm sana bunu.
+ ne sıkılcam yeaa.

tabi anne üniversite mezunu. gırgır bilir leman bilir salih memecanı tanır. dinlesene lan anneni mal velet.

neyse.

kitap tabi ki bok gibi. on yaşındayım ve her sayfada yüzüm düşüyor. bildiğin içim sıkıldı. sigaraya başlamayı düşündüm. toparlanmam 3 ay aldı.

işte tam da bu yüzden çocuklarınızı uzak tutunuz efendim.

http://www.sizinkiler.com
boşaldıktan sonra sevişmeye çalışmaktır. yeni bir din yaratsak, bütün karikatüristler'i recm ile cezalandırmanızı istiyoruz diye ayet koyardık.
(bkz: yeni başlayanlar için yandaşlık ve yalakalık) * *
özellikle siyasi karikatürleri büyük bir taraf & yandaşlık gösteren sözde karikatürist!