bugün

Sizi ispiyonladığı anlardır.
Ayrıca (bkz: sülalecek buradayız) swh
pringles'ın hepsini bitirdiğini düşündüğünüz anda, yarısını size bıraktığını gördüğünüz andır.
Sinirlenip dovdugunuzde, yine de siz azar isitmeyin diye annenize soylemedigi zaman. ( yas 8-12 )
sandalyeyle üstüme doğru saldırdığı an.
şu anda 7 yaşında aramızda 15 yaş var ve ben hala daha kardeş olgusuna ısınabilmiş değilim. ama bu yaz 2 ay zaman geçirdik ve okula dönerken otogarda arkamdan ağladığı an kardeş duygusunu sonuna kadar yaşadım ve 15 yıl tek çocuk geçen yıllarıma üzüldüm...
kalan eşyalarınızı da almak için artık sizin olmayan o eve gidip deyim yerindeyse pılınızı pırtınızı toplayıp kapıdan çıktığınız an. kimse istifini bozmaz. genelin aksine derin bir sessizlik vardır evde. gidecek yerinizin olmadığı zamanlardaki güvenle hırslı gözler üzerinize dikilmemiştir, kıpkırmızı bir şaşkınlıkla boşluğa bakıyordur. gözler dolu, çeneler kenet. kimse sizi uğurlamaz, tek kelime etmez. sadece o küçük kardeşiniz... uykudan uyanmış üstelik, pijamaları ve dağınık kıvırcık saçlarıyla. bir yandan bavullarınıza yardım etmeye çalışırken bir yandan hıçkıra hıçkıra sessiz olmaya çalışarak ağlar. büyütürken birlikte büyüdüğünüz canınız. bu fırtına ne zaman dinecek, dinecek mi bilmezken, sesini kaç ay sonra duyacağınızı bile bilmeden sarılırsınız kapıda. kokusunu çekersiniz. son görevlerinizi yerine getirirsiniz, son öğütler, son harçlık... öyledir ki o kardeş, tek başına dünyadır, yaşama sebebidir.
nüfus kağıtlarını kıyasladığınız zamandır.* (bkz: düz adam sami)