bugün

her abinin içinde bir i wanna play a game cümlesi yatar.

yıllar önce, evde kardeşimle maç izliyoruz. canım marketten herhangi bir şey istemese de gidecek olan kardeşim olduğundan uyduruyorum bir şeyler..

abi: ben
kardeş: kardeşim (bkz: oha ne yazdım ben)

b: olum git kola cips al da maç kuru kuru gitmiyo.
k: sen al hizmetçi tut kendine.
b: tuttum ya la, seni tuttum ben.
k: gidecektim hiç gitmeyeceğim amk.
b: doğru konuş abinin yanında, babama diyeyim mi bu dediğini..
k: tamam lan..
b: lan lı lun lu konuşma döverim bak. gitmiyorsan da gitme adamı hasta etme.
k: tamam abi seninle sonra görüşeceğiz.
b: cebimden para al da git.
k: tab i senden alacağım adama bak ya.
b: hadi gevezelik etme, naş naş.
k: gittim ben.

kardeşim markete gitti, 10 dakika içinde geldi. koşa koşa gitti veled. ısrarla kapıyı çalıyor, hep çalıyor hem yumrukluyor hem de tekmeliyor artık nasıl beceriyo bilmiyorum ben de inat oldum, açmayacağım kapıyı sürünsün kerata.

b: kim ooo?
k: adriana lima.
b: -dalga geçiyo veled- tanımıyorum seni.
k: adriana lima olsa kapıyı yıkarsın lan. benim aç kapıyı.
b: parolayı söyle. -parola falan yok da uyuzluk değil mi-
k: ne parolası amk.
b: ne parolası amk değil.
k: abi çişim gedi.
b: abi çişim geldi de değil.
k: abi altıma edeceğim.
b: yine yanlış parola.
k: abiiiiiiiiöööö.
b: böyle parola mı olur, yine yanlış.

bir zaman sonra su sesi duyulur, kardeşim altına işemeyi fazlasıyla abartmıştır.
kapıyı açtım, çocuğun pantolon komple ıslak.

k: gel buraya lannn.
b: sıkıysa yakala hahahah.

bir yandan odaya kaçıyorum, diğer yandan kahkahalar atıyorum. .. devamı bundan beter de neyse ya okumazsınız zaten..
kardesinin sovmesiyle seninde kapiyi acip kardesini dovmenle sonuclanan olaydir.