tam manasıyla deliliktir.

sanırım ben de deliyim, ya da çok cesur. konunun neresinden tutarsam tutayım saçma bir yer çıkıyor illa ki. evet karabasan bilimsel olarak birçok şekilde açıklanıyor(uyuma pozisyonu, havanın soğuk olması, sinir, stres vs.), bilimsel olmayan açıklamalarda da birçok şekilde rivayet ediliyor. insan her ne kadar bilimsel olana inansa da diğer ihtimali de göz ardı edemiyor tabi. her neyse uzatmayayım; geçen gece çoğu zamanki gibi yüzüstü uyuyorum, ve yarı rüya yarı gerçek gibi etraf, uyanık mıyım uykuda mıyım bilmiyorum hala tam olarak. odamı görüyorum ama bu sırlar dünyası'ndaki öbür dünya tarzında, bol ışıklı, puslu. kafamı sağa sola çeviriyorum ama sersem gibiyim net değil hiçbir şey, sanki benim odamda değil de başka bir dünyadayım... üstüm açık uyumuşum, tüylerim diken diken olmuş soğuktan ve belime hafiften bir rüzgar değiyor perdeleri hafif hafif sallayan o açık pencereden sanki. kulağımda bir gıdıklanma hissediyorum, kaşımaya bile üşeniyorum. sonra ayağımdan başlayarak yukarıya doğra biri parmağını gezdirerek gıdıklamaya çalışıyor gibi, adeta sevişmek için kur yapar gibi... bir anda çöküyor sırtıma, buz kesiliyorum, kafasını omzuma koymuş da nefesini yüzüme veriyor gibi sırıtarak. arkadaşlarımın anlattıkları geliyor birden aklıma, bunu ilk defa yaşıyorum evet, ve kontrol edercesine bakıyorum gerçekten bağırılmıyor mu diye. bağırılmıyor, hareket etmek neredeyse imkansız; doğru söylemişler... istem dışı birkaç dua okuyorum aynı anda tabi ama nafile. ürperti yerini sinire bırakıyor yaklaşık yirmi saniye sonra ve ani bir hareketle kafamı diğer tarafa çeviriyorum, saydam ve siyah bir şey var gibi(hala hayal mi gerçek mi karar veremedim) ve eli olduğuna kanaat getiriyorum. sonra o eli çevik ve sinir dolu bir hamle ile kavrayıp bir anda sırtüstü pozisyonuna gelecek şekilde dönüyorum ve boğazına yapışıyorum sıkıca sağ elimle! uyandığımda dizlerimin üzerine çökmüş vaziyette onu altıma almış gırtlaklıyorum. tabi ortalıkta hiçbir şey yoktu, çarşafı gırtlaklıyordum sadece. soğuk soğuk terler akıyordu tüm vücudumdan, nefes nefeseydim. kalkıp bir bardak su içtim, balkonda bir sigara içtim ve kahvaltıya oturdum. zaten saat sekiz olmuştu, derse geç kalacaktım neredeyse... şimdi düşününce anlam veremiyorum kendime, neden korkmak yerine karşı çıkıp kafa tuttum içgüdüsel olarak diye. çok mu cesurum, yoksa deli mi?
şu zamana kadar tutan yoktur..kafa tutarsan o sana bi kafa atarki yedi sülalenin fotoğrafını görürsün..
Gecen geldi üzerime gitmek bilmedi.
Bende bi daha gelirsen ananı sikerim dedim.

O günden beri anası geliyor.
görsel

Biri karabasan mı dedi...