kar yağmıştır ümidiyle perdeyi aralama anı

sizi yataktan kaldırmak için annenin sık sık ''kar yağmış bak'' kandırmacasına başvurduğu günlerin sonunda bir gün kendiliğinizden uyanıp ''acaba bugün gerçekten kar yağmış mıdır?'' diye düşünerek, kalbinizin hızlı ritmi eşliğinde pencereye koşmak ve elin ürkerek perdeye uzanmasıyla gerçekten kar yağdığını gördüğünüzdeki sevincinizin paha biçilemez olduğu andır. çocukken kar eşittir eğlence demektir ama yıllar geçtikçe her şey gibi onun anlamıda değişir. yetişkinler dünyasında kar en başta trafik olmak üzere çeşitli sıkıntılar demek olmuştur artık, çocuk olmak ne güzeldi oysa..

ümitlerin üzerinde güneş ışınlarının belirdiği andır.

(bkz: kar yağmıştır korkusuyla perdeyi aralama anı)

okul yıllarında devamlı yaptığım olay, "inşallah gece şöyle lapa lapa yağmıştır da, okullar tatil olmuştur" hevesi ile aralardım o perdeyi.

bugün ise "aman kar yağmasın da rahat rahat işe gidelim" diyerek o perdeyi aralıyorum.

(bkz: yaşamışlığın hissedildiği anlar)

Akdeniz insanıysanız anca dağa doğru bakarsınız. Varsa orada vardır.

+ Abanıza kar yağmış. Yaylaya gidelimin hafta sonu *

adanada olmaz o an.
(bkz: bizim niye yok)