bugün

Kişinin otobüse ilk girdiği anda kafasını tavanına vurduğu durumdur. Kazazede tüm dikkatleri üzerine toplar ve acı çektiğini hiç belli etmeden yerine oturur.
her hafta en az birkaç kez yaşadığım dramdır, çok kötüdür çok.
Hem inerken hem binerken yaşamak ayrı bir hüner gerektirir. (bkz: ben)
Bu dramin bir ust modeli aceleyle acilmasini bekledigi otobus kapisinin heyecanla fazla yaklastiginin farkina varamayip yuzune carpmasi seklinde olur. Afallayan yolcu binerken kafasini da tavana carparak sofere klasik espriyi yapma firsatini verir. Rezil olmanin verdigi utancla cam kenari bir yere oturur ve hic bir sey olmamis gibi yolculuguna devam eder.