bugün

kısıtlı imkanlarla bir şeyler başarmak isteyen insanın şehveti itici güç kullanarak imkansızlık duvarını aşma destanını yazmasına şahadet ediyorum. bunu başarmak isteyen insanlar bana hedefe kitlenmiş savaş başlıklarını hatırlatıyor. zafere giden yolda çekilen çilenin kutsiyetine saygı duyuyor , onların da bir gün meydandaki halkı muzaffer bir komutan edasıyla kolundaki sevgilisinin refakatinde selamlamasını can-ı gönülden arzuluyorum. keşke...

bu adamların bu amaç uğrunda her şeyi başarabileceğine kanaat getirdim. mesela şu anda karpov'la satranç oynayıp onu bile yenebilirler bu doğrultuda.
güdümlü füzelerin semayı yırttığı savaş akşamları aklıma geliyor. bir de boğaz'daki yalıda havai fişekler eşliğinde kutlanan bir doğum günü. birinci kareden ikincisine yılan gibi süzüleceklerine çok inanmışlar.

hiç kız arkadaşı olmamış insanların partner arayışlarında sürüklendiği mecralar şaşırtıyor beni. pazara gitmeler, annesinin arkadaş çevresi, tatil beldeleri, sanal ortam... gerçekte de doğrunun peşinde koşan bir bilim insanı kararlığındalar.

bana sorarsanız bütün bu sistematik çalışmalar nafile. eninde sonunda gerçek yüzünüzü göstermek zorunda kalacaksınız ve o zaman çanlar sizin için çalacak. çan demişken turistin biriyle kilisede dünya evine girebilme projeleriniz aklıma geldi. oradan da bir şey çıkmaz size. türkiye'ye gelen turist de fakir maalesef. hüsranla bitecek çabalarınız acınası ama harcadığınız emek dolayısıyla da bir o kadar da takdire şayan.
ilgili olarak;
(bkz: sözlükte kız mı varmış)
(bkz: kadın değil hayvan karı diyeceksin)*
#3623134 *
(bkz: sen isteseydin ben soylerdim zaten)

şurdan yola çıkılmıştır;
-hahah kızım ormana gidioz kapa çeneni artık huahha.
+napıcaz orda ya bırak beni bak atlarım.
-aganigi naganigiii ahah..
+he onu mu e aşkım isteseydin ben verirdim zaten.
-hadi ya..
+çantam fındık dolu..
-hönk!
kendini sadece yazar değil araştırmacı yazar olarak gören yazarlardır.