iyi ya da kötü insan olma iddiasındaki yazarlar

kötülemiyorum bu tür inançsal yönelimleri. ama anlamadığım bir şey bu...

iyi olmak nedir? iyi bir insan olmak için yaşayan biri aynı anda kendisinden başka insanlardan "üstün, üstinsan" olma peşinde midir? bunu radikal dindarlarda çok görüyorum... bir ayrıcalık, farklı olma peşinde hareketler sergilemek midir iyi insan olma iddiası? normal, samimi davranışlara oranla yapmacık bir "şirin baba" karakterine bürünmek midir iyi insan olmak? ben böyle anlamsız bir iyilik peşinde yapmacık hareketler sergileyen teist, dindar insanları anlamıyorum...

hani, bana göre iyi demek, "kendisine istemediği bir şeyi bir başkasına yapmayan" insandır. akla dayanan bu ahlak ilkesi etrafında hayatını şekillendiren insandır, çünkü mantık ya da akılla hareket etme gibi bir amacı vardır.

bunu istemeden, farkında olmadan sergileyen ya da yapısı gereği böyle olan insanları cemaat benzeri oluşumlardaki "iyilik insanı" olma peşinde olanlardan daha samimi buluyorum ki okul, iş yeri vb. yerlerde çoğumuz bu tür insanlarla arkadaş genelde.

kötülük diye bir şey var farkındayım...

ama "ben kötü biri olacağım" diyen çevremdeki tanıdık insanlarda bence çok çizgi film izleyen, aklen çocuk seviyesinde insanlar.

koca adam, kadınlar "selena" izler ve "hades idolüm" der. anlamsız ve saçma bir ifade...

ve son olarak bir insan "iyilik" denen şeyi içinden geldiği için; mutlu olmak adına sergiliyorsa bunu din adına iyilik yapanlara tercih ederim. çünkü içtendir, samimidir.