bugün

çoğu zaman insanın tüylerini diken diken eden anlardır bunlar. öyle anlar olur ki insanın aklına hemen ırkı gelir.

bunlardan birisi mesela çanakkale savaşları'nın yıl dönümüdür. emperyalist batıya verdiğimiz ders hala canlı zihinlerimizde.

18 mart günü türk olduğumu hissederim.

yakın tarihte de tayyip erdoğan'ın davos çıkışı bana türk olduğumu hissettirdi.
peres'e verdiği ayar tüylerimi diken diken etti lan resmen.

bunlar ilk aklıma gelenler. şanlı tarihimizde daha böyle birçok olay var.
türk olmayan insanların yaşayacağı anlardır. bir türk arada bir kendini türk hissediyorsa vardır kanında bozukluk.
ülke elden gidiyor temalı forward maillerden birinin kutuya düştüğü an.
almanya da yaşayan bir türk vatandaşının faşist alman doktoru tarafından dışlandığı zamanki hissettiği durumdur. o an türklükle utanmak değil aksine gururlanmak gerekir. çünkü hem türk hem müslüman olmak dünyada ki her kula nasip olmaz.
her zaman, her yerde (ama hatırlıyorum da ilkokulda andımızı okurken bu duydumuz kabarırdı : ) )
demleme çay ya da türk kahvesi içerek evimin balkonundan deniz manzarasını seyrettiğim her an...