insan kötüdür çünkü bencildir

gerçekçi bir düşünce. bencillik kötü bir özellik olarak algılanır, ancak bencil olmayan bir insan düşünülemez. dolayısıyla "her insan kötü müdür?" sorusu akıllara gelir. cevap "hayır" ise burada iki yol ayrımına gireriz
1) Bencillik kötü bir şey değildir.
2) Bencillik kötüdür, ancak bir insanı tamamen kötü biri yapmaz.

ben ilkinden yanayım.

insan var insan var.

kötüyü nasıl tanımlarız. Birisi bize acı verdiğinde onun bizden ayrı bir varlık olduğunu düşündüğümüzde ona kötü der miyiz? Peki o kişi size o acıyı size acı verdiğini düşünerek vermiyorsa yine de kötü müdür o kişi? Mesela zihinsel engelli bir çocuğunuz var ve o sizi sürekli dövüyor. Mesela o çocuk kötü birisi midir? Kendi hakikatinde (ne olursa olsun) vurmak kötü değil ki size vuruyor? Peki ya diğer insanlar suçlular, kötü dediğimiz insanlar da bize karşı acı verdiklerinde kendi inançsal sisteminde bunu oturtmuş olmuyorlar mı? Hani özgür iradeden ayrı olarak, o insanlardan gördüğümüz acının nasıl kötü olduğu kanısına varıyoruz mesela. Mesela o kişi bizi cennete gitmemiz ya da çektiğimiz acilardan kurtulacagimiza inandigi icin vurdu biz de su ise bak ki direk cennete yol aldik. Bu kisi bize kotuluk mu yapti iyilik mi. Burada demek istedigim size yapilanin aci vermesi neden o kisiyi kotu olarak degerlendirmenize neden oluyor? Hakikati bilip bilmedigini bilmeden iyi ve kötü hakkinda yorum yapmanin kendisi bencilce degil mi zaten? Siz o kisiye kotu damgasini zaten bencil oldugunuz icin yapistiriyorsunuz. Hakikatiniz kendiniz oldugu icin.

Ama bununla yetiniyor muyuz hayir? Hakikatlerimizi orta yolda birlestirip uymayanlara ceza veriyoruz. Peki bunu yaparken nereden guc alabiliyoruz ki. Baskasiyla beraber hareket ederken o baskasiyla nasil tek bir noktada birlesebiliyoruz. Olusturulmus kurallara uymayanlara ceza verirken nasil ortak noktada bulusmanin mesruluguna varabiliyoruz ?
Hakikati bilip bilmedigini bilmeyen bir varligin hakikati kendisi olmak zorundadir. Kimsenin kendi hakikatine kendisi bilmiyormus gibi davrandirtmamasi gerektigi gibi biliyormus gibi de baskasinin hakikatine davranamaz. Yani kendine gore hareket eder ama kimseyi yargilayamaz. baskalarinin hakikatini yargilamak bu yuzden insanin isi degildir. Olusturulan hak ve hukuk kurallari duzeni devam ettirir. insanlar belirsizlikten korktuklari icin uymak zorunda kalirlar ve kendi hakikatlerini toplumun hakikatlerine birakirlar. Baskalarinin buna gore yargilamasini kabul ederler.

Bana kalırsa insan bencil olsaydi iyi veya kotu bilemem ama en azindan insan gibi yasardi.

insanoğlunun doğası bu, alışmak lazım.