bugün

varlığın karmaşıklığı, görünen görünmeyen aşkın anlamlarına ve bir amaca araç olma doğasına karşın insanoğlunun basit, anlamsız ve kupkuru bir hayata dalıp gitmesidir. herşeyin bir amacı olmalıdır ama beş duyuyla bildiğimiz evrende hiçbirşey kendi içinde amaç değildir.

insanın doğasında var olan iyiyle kötünün çarpışması sonucu kimi zaman kötü de kazanabilir ancak kötüye yenilmek bile doğal bir durumken günümüz insanı adeta iyiyi kötüyü tanımlayamaz, ayırd edemez ve en kötüsü de önemsemez hale gelmiştir. bu da beş duyuyu aşan ama insanın ve evrenin gizli kodlarında var olup keşfedilmeyi bekleyen daha büyük, daha yüce ve sonsuz bir hedefi haber veren düşünce ve inanç alanlarına kalpleri, gönülleri zihinleri kapatmış, insanoğlunu felç etmiştir.

doğasına aykırı yaşayan insanlık hayvan kadar bile olamamış, geçmişin acıları geleceğin endişeleri arasında kaybolup gitmiştir. *