inanmayın bana

kendine bile inancı kalmamış derin insanların da söyleyebileceği sözlerden biri.

inanmayın bana...
Ben kimseyi sevmedim.
Bu yüzden yazamam ben...
Bu yüzden söyleyemem hece hece ismini.
Her gece onun denizinde boğulmadım.
Hayır. Boğulmadım ben.
Ben küçük bir balıktım, o ise bir gemiydi işte.
Ne zaman çevirse rotasını, arkasından bakmadım.
Hayır. Bakmadım ben.
O da bakmadı gerisine.
Oltasında yemler hala dururken...
Hayır. Oltasına takılmadım ben.
Bir yanımda yanarken ızgara ateşi...
Kokumu burnunda solumadı hiç.
Hayır. Balık değildim ben.
Ben sadece; delinin tekiydim...
Gecelerce içen.
Hayır. Şarap değildim ben.
Onun başını hiç döndüremedim ki...
Yedi bitirdi beni dünden.
Hayır. Meze de değildim ben.
Bir sofra bezinin içinde kırıntı da değil.
Hiç sirkelenip bir betona...
Düşmedim işte, düşmedim!
Ayağıyla basmadı bana. Sonra;
Bir konteyner alıp götürmedi beni çöplüğe.
Hayır. Çer, çöp, pislik değildim ben...
Onun gözünde.
Öyle söylemeseydi, giderken!
https://www.facebook.com/...cankay?hc_location=stream
HAYAL ÇANKAY