bugün

sınıfta manyak bir havası olacak çocuktur. aynı zamanda benim çocukluğumdur. sınıfta herkes kırtasiyelerden aldığı ucuz kalemlikleri çıkarırken ben babamın taaa amerika'dan getirdiği altın kaplamalı kalem kutumu çıkarırdım. tüm sözde zengin çocukları başıma dikilir, 'coool vooov bu harika!' diyerek dublaj yaparlardı umarsız zihnime. 1.sınıfı altın, 2.ciyi pırlanta, 3, 4 ve 5. sınıfları ise elmas&yakut aromalı kalem kutuları ile bitirmiştim. ah ne güzel günlerdi yahu, kızlar bir kere dokunmak için tüm ödevlerimi yapıyorlardı.
(bkz: aa benim lan bu)

böyle şifre tuşları olan bir kalem kutusu vardı alabilmek için çoluğumu çocuğumu satmıştım.
işte o kalem kutusuna sahip olmak havalı çocuk olmayı sağlıyordu.
onun arabalılarıda vardı farları yanan burcuva o zamandan ayrılıyor işte...