ilk söylenene inanmak

bazen paradokslara sebebiyet verebilir.
(bkz: benim her söylediğim yalandır)

ilk söylenene inanan insan, yalanla pek işi olmayan insandır.. bu yüzden söylenene inanır.
inanmayan ise genelde yalan söyler.. herkesi kendi gibi görür, kesin yalandır der inanmaz..

ama farklı durumlar olabilir..

mesela yalancı şu diyaloğa çok inanmaz.

- nerdeydin lan dün gece?
+ gizem geldi takıldık öyle.
- haa iyiymiş... (içinden)yalanını sikeyim..

yalanla pek işi olmayan zorlasan şuna bile inanır.

- nerdeydin dün gece la?
+ aaya günü birlik yolculuk varmış gittik geldik..
- vay amk nasıl lan? kimle? (şaşırmış)

genellikle tembellikten dolayı fazla irdelemek istemeyiz ve ilk söylenilene inanırız. Mantıklı olmasa bile biz onu mantıklı hale getiririz. inanmak isteriz. Çünkü biz malız.